ศุกร์ 11 มิถุนายน 2010
วนกลับมาครบรอบอีกครั้งแล้ว
ปีนี้ ทุกสิ่งอย่างผิดแผนไปหมด
ไม่สามารถทำเซอร์ไพรส์ใดใดได้เลยสักอย่างเดียว
แผนแรกพลาดไปแล้ว แผนสอง สาม ก็ยังไม่สำเร็จอีก
เนื่องจากอุ๊ทำงานหามรุ่งหามค่ำ
แถมตารางงานก็ไม่แน่นอน
ทำเอาเราสองคนไม่รู้จะยังไงกันดี
............................
ตามความตั้งใจแรก ( จากการวางแผนของพี่อ้อ )
จากการที่เราต้องกลับไทย พี่อ้อเลยจะให้ไปหาซื้อเสื้อยืด 4 ตัว
ให้เค้าสกรีนคำว่า สุขสันต์ - วันเกิด - อุ๊ - กีตาร์
โดยที่เราจะส่งสองตัว ที่เขียนคำว่า อุ๊ กับ กีตาร์
ไปให้ที่บ้านทางไปรษณีย์ ทำว่าเป็นของขวัญวันเกิด
แล้วจะกำชับไปด้วยว่า ให้อุ๊และก้นดำใส่ในวันเกิดด้วย
แล้วพอถึงวัน เราก็จะใส่ตัวที่เขียนว่า สุขสันต์ กับ วันเกิด ไปหาอุ๊ที่บ้าน
จะได้ยืนเรียงกัน แล้วถ่ายรูปเก็บไว้
แต่... ในความเป็นจริงนั้น
สถานการณ์บ้านเมือง ทำให้เราไม่สามารถไปหาซื้อเสื้อที่พี่อ้อสั่งมาได้
เลยต้องเปลี่ยนแผนจากเดิม แต่ยังคงจะไปเซอร์ไพรส์ที่บ้านอยู่
ตลอดระยะเวลาก่อนจะถึงวันเกิดอุ๊
เราสองคนไม่พูดถึง ไม่ถามไถ่เลยว่าวันเกิดปีนี้ อุ๊จะยังไงกันดี
ปกติจะมีการนัดแนะ ว่าจะไปทำอะไร กินข้าวที่ไหน
ปีนี้ทำให้เหมือนว่าเราลืม ๆ มันไป
...............................
ก่อนถึงวันเกิดสองอาทิตย์ เราตกลงกันว่า
จะไปเซอร์ไพรส์อุ๊ที่บ้านในคืนวันเสาร์ แม้ว่าอุ๊จะไปทำงาน
แต่ตอนเย็นก็น่าจะเลิกงานแล้วกลับบ้านก่อนหกโมง
จะเตรียมกับข้าวกับปลา ไปปาร์ตี้กัน
ในช่วงที่กำลังลังเล ว่าหรือจะไปถือเค้กเซอร์ไพรส์ที่ทำงานตอนอุ๊เลิกงานดี
แล้วค่อยกลับไปบ้านอุ๊พร้อม ๆ กัน
พี่อ้อก็แอบได้ความมาว่า เสาร์ถัดจากวันเกิดอุ๊นั้น
อุ๊มีงานพิเศษ ต้องไปทำต่อในช่วงเย็น กว่าจะเลิกก็สี่ทุ่มนู้นแน่ะ
ว๊า ต้องเปลี่ยนแผนอีกแร่ะ
กลายเป็นว่า คงจัดให้มีปาร์ตี้ที่บ้านกันไม่ได้แล้ว
งั้นเราจะเปลี่ยนไปเจออุ๊วันศุกร์ ตรงวันเกิดเลยละกัน
โดยที่เย็นวันศุกร์ อุ๊จะต้องไปทำงานส่งโฮมที่ร้านแถว Bondi Beach
เราก็จะทำเนียน ๆ ว่าไปกินก๋วยเตี๋ยวร้านประจำที่อยู่แถวนั้น
แล้วให้อุ๊แวะมาเจอกันหน่อย จะเอาแผ่นหนังที่ดูแล้วไปให้
เราตั้งใจไว้ว่า พออุ๊เดินลงมาจากรถ จะจุดเทียนแล้วถือเค้กรอไว้
แต่... ก็ยังมีอุปสรรคนู้นนี่ มาทำให้ทุกอย่างรวนไปหมด
สุดท้าย เลยต้องส่งกล่องเค้ก กล่องของขวัญ ให้อุ๊ไปเฉย ๆ
ว๊า ว๊า ไม่สนุกเลย
..............................
ถึง คุณแม่ก้นดำ
31 แล้วนะจ๊ะปีนี้ ( ที่จริงก็ไม่เห็นต่างจากตอน 29 เท่าไหร่เนอะ )
ปีนี้เหมือนว่าชีวิตอุ๊จะมีอะไรให้คิด ให้ตัดสินใจเยอะแยะมากมาย
ทั้งหมดทั้งมวล ดูเหมือนจะไม่ได้เกิดขึ้นจากตัวอุ๊เองสักเท่าไหร่
แต่อย่างน้อย พวกเขาเหล่านั้นก็คือครอบครัว
จะดีจะร้ายยังไง อยากให้อุ๊เข้มแข็งและอดทน
อย่าไปคิดอะไร กังวลอะไรล่วงหน้ามากมายนัก
มันจะทำให้เราจิตตกและอ่อนแอไปซะเปล่า ๆ
สู้เตรียมตัวเตรียมใจ ตั้งหลักพร้อมรับกับทุกสถานการณ์
หากมันเลวร้าย อย่างน้อยเราก็เตรียมพร้อมรับไว้แล้ว
แต่ถ้าไม่สาหัสเกินไปนัก เราก็จะผ่านมันไปได้แบบสบาย ๆ
ในทุกเรื่องร้าย ๆ มันจะต้องมีเรื่องดีแทรกอยู่บ้างแหล่ะ
อย่าพยายามเอาชีวิตตัวเอง ไปเปรียบเทียบกับใคร ๆ
ไม่อยากให้มองว่าเค้าโชคดีกว่า
เค้าอาจจะทุกข์ในสิ่งที่เราไม่รู้ก็เป็นได้
อย่างน้อย อุ๊ก็มีลูกที่ดี ( ครบ32ล่ะวะ )
มีครอบครัวที่กลมเกลียว มีเพื่อนที่เป็นกัลยาณมิตร
มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง
แค่สามสี่อย่างนี้ บางคนใช้เวลาทั้งชีวิต ยังหาไม่ได้เลย
( รู้สึกดีขึ้นมามั้ยเนี่ย )
เอาน่า แล้วทุกอย่างก็จะผ่านไป นะน้องนะ
ยังไงซะ หันกลับมา ก็ยังจะเจอพี่ทั้งสอง คอยเป็นกำลังใจให้เสมอ
สุขสันต์วันเกิดจ๊ะ
P' oar & P' tar
.............................
ปล. หน้าถัดไป เด๋วจะมาอัพเรื่องวันเกิดลูกสาวก้นดำๆนะจ๊ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น