สละ

เมื่อตอนกลับไทย ได้มีโอกาสแวะไปซื้อของที่หนองมน

ระหว่างกำลังเลือกของในร้านนึงอยู่

สายตาเหลือบก็ไปเห็น




เห็น สละลอยแก้ว ในขวดแก้วใส ขวดละ 120 บาท

โอ้ววววววววววว ดีใจยิ่งกว่าได้เจอโน๊ต อุดม

เพราะว่า เป็นสิ่งที่พี่อ้อชอบและอยากกินมากกกกกก

ไม่ได้กินมานานหลายปี จนแทบจะลืมกลิ่นมันไปแล้ว

เพราะที่โน่นไม่มีขาย




ด้วยความที่ไม่แน่ใจ ว่าจะสามารถเอาเข้าประเทศนี้ได้หรือไม่

เลยเอามาแค่ขวดเดียว ไม่อยากโดนทิ้งต่อหน้าต่อตา

ปรากฏว่า ผ่านฉลุย ไม่มีปัญหา







เปิดกระเป๋ามา หยิบสละลอยแก้วมาอวดพี่อ้อ

พี่อ้อดีใจนักหนา ไม่รอช้า รีบเปิดกินทันที

ละเลียดไปเรื่อย ๆ จนใกล้หมด ก็เหลือติดก้นขวดไว้ห้าหกเม็ด

เก็บไว้ให้ได้ชื่นใจต่อวันหลัง




...............................







กลับมาได้สักอาทิตย์ ต้าไปจ่ายตลาด

ขากลับแวะร้านไทย ซื้อขนมนมเนย

ขณะกำลังเลือกขนมอยู่ สายตาก็เหลือบไปเห็น

สิ่งนึงวางอยู่บนชั้น เอ๊ะ ๆ หน้าตาคุ้น ๆ

อร๊ายยยยยยย สละลอยแก้ววววววววว

ส่งออกมาขายแล้ววววววววว

ดีใจ ดีใจ หยิบกลับมาสองขวด

พี่อ้อต้องดีใจแน่ ๆ เลย




ตอนเย็น พี่อ้อกลับมาบ้าน เรารีบเอาออกมาอวด

พี่อ้อยิ้มแฉ่ง กินหมดสองขวดภายในเวลาอันรวดเร็ว

ต้า : อ้าว ไม่ต้องกินแบบกั๊ก ๆ แล้วเหรอ

พี่อ้อ : ไม่ต้องแล้ว เพราะถ้าหมด ก็ไปซื้อใหม่ได้

ไม่ต้องกลัวหมดอีกต่อไปแล๊ว

เด๋วจะไปซื้อมาสักสิบขวดเล๊ยยย

^__^

ขวดละ $2.50 รสชาติไม่ได้อร่อยเลิศ แต่ก็พอให้หายอยากได้