อาทิตย์ 23 พฤษภาคม 2010
เจ็ดโมงกว่า ๆ กลับมาสู่สนามบิน Kingford Smith อีกครั้ง
นัดแนะกับพี่อ้อไว้ว่า น่าจะโผล่ออกมาตรงgate ประมาณสักแปดโมงครึ่ง
เอาเข้าจริง ๆ ก็ late นิดหน่อย
เพราะกว่าจะหลุดออกมาจากด้านในได้ ใช้เวลานานพอดู
รอคิวตรวจคนเข้าเมืองนาน คนเยอะเชียว
พอเรา late ทุกอย่างเลยผิดแผน
เพราะพี่อ้อตั้งใจทำป้ายมาชูรอรับเรา
แต่ด้วยความที่เลยเวลา ยังไม่ออกมาสักที
พี่อ้อเลยกระวนกระวาย เดินไปเดินมา
เลยทำให้คลาดกัน ไม่เห็นตอนที่ต้าเดินออกมา
ต้าออกมาแล้ว เดินวนไปมา เห็นหลังพี่อ้อไวๆ เลยตะโกนเรียก
จบ หมดกัน ป้ายที่พี่อ้อเตรียมมา
เขียนด้วยลายมือภาษาไทยว่า 'มารับหมา'
เลยไม่ได้ใช้ ม้วนทิ้งลงถังไป
...............................
ออกจากเมืองไทย อุณหภูมิเดือด ร้อนตับจะหลุด
มาถึงที่นี่ กำลังจะ winter ในอีกไม่กี่วัน
อุณหภูมิสิบองศากว่าๆ ปรับตัวแทบไม่ทัน
คราวนี้ ต้ากลับไทยไป 15 วัน
พี่อ้อน้ำหนักหายไป 2กิโล
ไม่ค่อยได้กิน แถมนอนไม่ค่อยหลับ
พอต้ากลับมาปุ๊บ พี่อ้อกินไม่หยุดปากเลย
แถมหลับสบายไร้กังวลอีกตะหาก
ผ่านไปไม่กี่วัน กลับมาอวบคุณภาพ... เหมือนเดิม
ทำไมพี่อ้อถึงเขียนป้ายรอรับคุณต้าว่า "มารับหมา" หล่ะคะ
ตอบลบ?!?!?!?!?!?!?!?!?!?!
ชอบตรงช่วงสุดท้าย ... ได้อยู่ด้วยกัน อะไรๆก็ดีขึ้นไปหมดนะครับ ^_^
ตอบลบคุณตั๊ก
ตอบลบ555 ขำคุณตั๊ก ท่าจะงงขนาด เครื่องหมายคำถามเพียบเลย
ต้ามีชื่อที่พี่อ้อใช้เรียกหลายชื่อค่ะ และ หมา คือหนึ่งในนั้น
แต่เวลาพี่เค้าเรียก เสียงจะอ้อน ๆ หน่อย ฟังดูแล้วน่ารักดีค่ะ
คุณ Maetee Ryan
หวังจะเห็นคุณได้มีอารมณ์แบบนี้บ้างเช่นกันนะคะ ^ ^
ขอบคุณนะคับ
ตอบลบพอเข้าอาทิตย์ที่สอง...
ดันป่วยเป็นไข้หวัดใหญ่..
คราวนี้เป็นหนักขนาดต้องหยุดงาน สามวันรวด...
เป็นการวัดใจ วัดความเข้มแข็งครั้งใหญ่จิงๆ