HBD Kitar

อาทิตย์ 13 มิถุนายน 2010

วันนี้ก้นดำของน้า ๆ ป้า ๆ มีอายุครบ 4 ขวบแล้วจ้า

วันเกิดปีนี้ ส่งผลจากภารกิจอันยุ่งเหยิงของแม่อุ๊

ทำให้วันเกิดของก้นดำรวนไปด้วย

แม่อุ๊ไม่ว่างไม่เป็นไร ป้า ๆ ยัง stand byอยู่

วันนี้เราจะพาก้นดำไปเยี่ยมเพื่อนที่ Taronga Zoo

สวนสัตว์ที่ใหญ่ที่สุดในเมืองซิดนีย์

6.30 am

แม่อุ๊มาส่งก้นดำตั้งแต่เช้าตรู่ เพราะต้องไปเข้างานตอนเจ็ดโมง

ป้าต้ายังเก็บความอุ่นอยู่ใต้ผ้าห่ม

ส่งป้าอ้อลงไปรับหลานและสมบัติของชี

หอบหิ้วผ้าห่มเน่า ๆ คู่ใจของชีมานอนต่อที่นี่

อากาศเย็นจัด ฟ้ายังหลัว ๆ นอนต่อกันได้อีก

9.10 am

ก้นดำตื่นก่อน แบ็ตเต็ม พร้อมเล่น

ป้าต้าตื่นมาทำมื้อเช้า เราจะหม่ำกันก่อนออกจากบ้าน

แล้วก็ตระเตรียมข้าวเหนียวเนื้อทอดใส่กล่องไปกินกลางวัน

พร้อมด้วยขนมและผลไม้ เผื่อชีหิว

กว่าจะกินข้าว อาบน้ำ แต่งตัว เสร็จพร้อมทั้งสามสาว

ออกจากบ้านกันร่วมสิบเอ็ดโมง

อากาศหนาว แดดแรง มีลมมาให้ขนแขนตั้งเป็นระยะ ๆ

นั่งรถเมล์จากบ้าน ไปลงที่ Circular Quay

แล้วลงเรือต่อไปอีกประมาณสัก 15 นาที

.....

...

วิวสวย แต่สามสาวไม่สามารถไปนั่งโต้ลมบนดาดฟ้าเรือได้

หนาวเกินผิวบาง ๆ จะทานทน

ด้วยความที่ไม่มีอะไรให้ชีทำ ชีเลยม้วนตัวลงนอนซะงั้น

ค่าเข้าของเราสองคน ปกติคนละ 49 ดอลล์

ใช้บัตรนักเรียนลดได้ เหลือคนละ 32 ดอลล์

ส่วนเด็ก ถ้ายังไม่เกิน4ขวบ ฟรี

ก้นดำครบ 4 ขวบวันนี้ แต่ป้าต้าบอกเค้าไปว่า ยังไม่4 ^ ^

ไปถึง Zoo ปุ๊บ ก้นดำร่ำร้องอยากเจอ ยีร๊าฟ กับ แมวน้ำ

ป้า ๆ ต้องบอกว่า เราจะเดินไปตาม map เพราะฉะนั้น

ถ้าเจออันไหนก่อน ก็ทักทายไปก่อนละกัน

....

..

แมวน้ำที่นี่รู้งาน รับแขกสุด ๆ แอ็คท่าให้ถ่ายรูปเป็นชั่วโมง ๆ

เพิ่งจะบ่าย พลังเลยเหลือเฟือ วิ่งปรู๊ดปร๊าด จนได้เรื่อง

สะดุดอีท่าไหนไม่รู้ ล้มลงไปซะงั้น

ลุกขึ้นมาได้ ทำตาแดง ๆ ปากเบะ ๆ น้ำตาเอ่อ ๆ

ช้างไทย ส่งตรงมาจากบ้านเราเลยน๊า

สุขสบายดี พี่น้องไทยไม่ต้องเป็นห่วงจ๊ะ

มีศาลาไทยด้วย

ก้นดำนั่งเฝ้าเต่าอยู่ด้วยความสนอกสนใจ

เจ๊เสื้อดำข้างหลังคงอยากมาชื่นชมบ้าง มองก้นดำตาขวางเชียว

ก้นดำเดินตามเจ้านกอีมู ไม่สนใจจิงโจ้ที่นอนเค้งเก้งเลย

พอเห็นผู้ชาย ก้นดำไม่สนใจป้า ๆ วิ่งไปเล่นกะเค้าเฉยเลย

แล้วสิ่งที่เล่นกันคือ กลิ้งเกลือกไปมาตามสนามหญ้า เพื่อ??

ขากลับ เราเลือกลงด้วยกระเช้าไฟฟ้าแทน

พี่อ้อต้องรวบรวมความกล้าตั้งแต่นิ้วโป้งเท้าขึ้นมาเลย

นั่งนิ่งไม่กล้ากระดุกกระดิก ไม่มองอะไรทั้งนั้น

ถามตลอดทางว่า 'ถึงรึยัง ถึงรึยัง'



ก้นดำ ซึ่งปกติจะกระดี๊กระด๊าเวลาขึ้นที่สูง

พอเห็นอาการป้าอ้อ ชีเลยปฏิบัติตาม นอยส์ไปอีกคน

นั่งเกร็งเป็นตุ๊กตาคู่ป้าหลานเลยทีเดียว

ท่าเรือ

ออกจาก Zoo เรามุ่งหน้าสู่ตัวเมือง เพื่อจะไปซื้อของขวัญให้ก้นดำ

ปีนี้ให้ชีเป็นคนเลือกเอง ภายในงบที่กำหนด

เลือกอยู่นาน เพราะไอ้ที่ชีอยากได้ ต้องรอให้ป้ามันเหลือกินเหลือใช้อีกสักหน่อยอ่ะ

สรุปว่าได้สิ่งนี้มา ก่อนที่ป้าทั้งสองจะหิวตาย

...

..

ป้าอ้อเคยซื้อสระน้ำที่ต้องเป่าลมยางอันย่อม ๆ ให้ไปแล้ว

เอาลูกบอลไปใส่เล่นเหมือนในสวนสนุกแทน

ซื้อของเสร็จ ก็ตรงดิ่งไปหม่ำมื้อเย็นกันที่ร้านไทย

สั่งผัดไทยมาให้ชี พร้อมด้วยไก่ทอดตะไคร้

ชีเป็นเด็กชอบกินไก่มากกกกกกกก

ไก่ที่สั่งมา เป็นส่วนปีกบน ชีก็แทะอย่างเมามัน

พอเริ่มแทะอันที่สองอยู่ดีดี ชีชะงักไป

แล้วเอานิ้วป้อม ๆ ไปแคะ ๆ ตรงฟันหน้า

ไอ้เราก็คิดว่า สงสัยไก่ติดฟัน

สักพัก ชีเริ่มงอแง บอกว่าเจ็บ ๆ

ก็เลยให้อ้าปากดู แต่แหม ไฟในร้านก็สลัว ๆ มองไม่เห็นอะไรเท่าไหร่

แล้วปากเด็ก เล็กนิดนึง ถามชีก็อธิบายไม่ได้ นอกจากบอกว่าเจ็บ

สักพัก น้ำตาร่วงเผาะ ๆ จนโต๊ะข้าง ๆ เริ่มสนใจ ไม่ได้การแร่ะ

ป้าต้าจัดการเงยหน้า อ้าปากชี แล้วลองเอานิ้วแตะ ๆ งัด ๆ ตรงฟันดู

เพราะป้าอ้อเริ่มสันนิษฐานว่า หรือฟันชีจะหัก

ผลปรากฏว่า เศษกระดูกไก่ ใหญ่เกือบเท่าๆ กับฟันชี ติดอยู่ตรงซอกเหงือก

ป้าต้างัดออกมา ชีหายเป็นปลิดทิ้ง

แล้วก็ไม่ยอมแทะไก่อีกเลย

กินเสร็จ ก็เคลื่อนพุงเต่ง ๆ ฝ่าความหนาวกลับบ้าน

รอแม่มารับ

..............................

ถึง ก้นดำของป้า

ผ่านไปอีกหนึ่งปี มาดูสิว่าพัฒนาการด้านมืดของหนูเป็นยังไงกันบ้าง

จากที่แม่และป้า ๆ เคยกังวลใจนักหนา ว่าหนูจะช้ากว่าคนอื่นๆ มั้ย

ถือว่าหนูก็มีพัฒนาการที่ดีและไม่น่าเป็นห่วงแล้วล่ะ

หนูเข้าใจอะไร ๆ มากขึ้น เพียงแต่จะแสดงออกมาหรือไม่

ซึ่งบางทีก็แล้วแต่อารมณ์

ก่อนที่จะครบสี่ขวบสัก 3-4เดือน

เป็นเหมือนช่วงลองของ ดื้อมากกกก

ดื้อซะจนบางที อยากจะใส่กล่องส่งกลับบ้าน ทั้งที่เพิ่งมาได้แค่ครึ่งวัน

แต่ความน่ารักน่าเอ็นดูตามประสาเด็กของหนูก็เพิ่มตามมาด้วย

เพราะด้วยความที่พูดกันรู้เรื่อง สื่อสารกันเข้าใจ

ถามอะไรตอบได้ตรงคำถาม ( ไม่ใช่คุยกันคนละเรื่องเหมือนแต่ก่อน )

การกระทำ กิริยา ท่าทาง อุปนิสัย ที่เริ่มเลียนแบบผู้ใหญ่

เริ่มงกและหวงของ ( ซึ่งป้าอ้อมองว่าน่าร๊ากกกกกก และตลกดี )

เช่น ป้าอ้อพาหนูไปเล่นเกมส์หยอดเหรียญ

โดยที่ป้าอ้อจ่ายตังค์เพื่อแลกเหรียญมา

หนูรีบโกยเหรียญทั้งหมดใส่กระเป๋าตัวเอง

แล้วเวลาจะเล่น ก็ค่อยส่งให้ป้าอ้อทีละเหรียญ

มีอีกมากมายหลายสิ่งสำหรับเรื่องหนู ถ้าให้เล่าทั้งหมด

ป้าคงไม่ต้องทำอะไรแล้ว รำลึกกันอย่างเดียวเลย

เอาไว้มีโอกาส เมื่อหนูโตขึ้น ป้าจะทยอยเล่าให้ฟัง ( ถ้าไม่อัลไซเมอร์ซะก่อน )

สี่ขวบแล้ว ป้า ๆ ขอให้หนูมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง

ปลอดภัยจากอันตรายต่าง ๆ

เป็นเด็กดีของป้า ๆ และแม่อุ๊ตลอดไปนะจ๊ะ

Lots of love