เบื้องหลัง... ความสุข

ก่อนอ่านหน้านี้ ถ้ายังไม่ได้อ่านหน้าที่แล้ว

อาจจะไม่เข้าใจ รบกวนคลิ๊กกลับไปอ่านก่อนนะจ๊ะ


: เบื้องหลัง : > > > ความสุข


- เริ่มต้นด้วยการส่งความสุข กับน้องผู้หญิงคนนั้น ที่เราไม่รู้จัก


พี่อ้อเล่าว่า

พี่อยากได้ใครก็ได้ที่ต้าไม่รู้จัก

ตอนแรก ไปถามอุ๊ ว่ามีใครที่อุ๊รู้จัก แล้วพี่ต้าไม่รู้จักบ้างมั้ย

จะเอามายืนถือแผ่นป้ายหน้าตึก


อุ๊ก็นึกไปถึงน้อง ๆ ที่ร้านกาแฟ แต่ส่วนใหญ่ก็มีงานช่วงเช้ากัน

พี่อ้อก็เลยไปเสริซหาคนว่างงาน จากเวปไทยในซิดนีย์

ไปเจอน้องคนนี้ลงประกาศหางาน

พี่อ้อก็เลยโทรไปเจรจา

ตอนแรกน้องเค้าบอกว่า พี่จะให้หนูแต่งตัวอะไรด้วยมั้ย

แต่งชุดไทยก็ได้นะพี่

แต่พี่อ้อบอกว่าอย่าเลย เด๋วเค้าจะนึกว่านางไม้มาสิงอยู่หน้าตึก


ตามที่ตกลงกันไว้กับน้อง

คือให้มายืนรอตั้งแต่ประมาณ 8 โมงครึ่ง ถึงเก้าโมง

เพราะพี่อ้อคาดเดาว่า ต้าน่าจะออกจากบ้านราว ๆ นั้น

(ครึ่งชั่วโมง กับการมายืนถือป้าย พี่อ้อจ่ายให้ $25 รายได้ดีนะเนี่ย)


ป้ายวันเกิดนั้น พี่อ้อแอบไปทำที่ทำงานตอนเย็นวันพุธ

แล้วก็เอาไปให้น้องที่ทำงาน แต่บอกต้าว่า มีงานตอนเย็น จะถึงบ้านค่ำ ๆ

พี่อ้อบอกน้องไปว่า ให้บอกต้าว่าถ่ายรูปไว้ด้วยนะ




- หลังเสร็จสิ้นภารกิจส่งความสุข น้องก็รีบโทรรายงานพี่อ้อว่า

หนูเห็นพี่เค้าสีหน้าดูตกใจ

หนูเลยไม่กล้าบอกให้พี่เค้าถ่ายรูปหนูไว้อ่ะคะ

คนเดินเข้าออกหน้าตึก เค้ามองหนูกันใหญ่เลยอ่ะพี่

สงสัยเป็นเพราะหนูใส่หมวกไว้

พี่อ้อเลยบอกไปว่า ให้ถอดก่อนก็ได้ เด๋วไว้สัก 8.45 ค่อยเอามาใส่

น้องตอบกลับมาว่า

ไม่ได้หรอกพี่ หนูตื่นเต้น หนูต้องใส่เตรียมไว้ก่อน

- นาฬิกาใหม่ แต่ยังใส่ไม่ได้

ต้องเอาไปตัดสายออก

ตอนแรกพี่อ้อจะตัดมาให้เลย

โดยวัดเอาจากข้อมือพี่อ้อ คาดว่าน่าจะตัดประมาณ 3 ข้อ

แต่คนขายบอกว่า บริการตัดให้ฟรีได้แค่ครั้งเดียวนะ

พี่อ้อเลยปลอดภัยไว้ก่อน ให้วัดกับข้อมือต้าเองดีกว่า

ซึ่งก็ถูกต้องแล้ว ไม่งั้น อาจจะต้องไปเสียตังค์ค่าตัดอีกรอบ

เพราะต้าวัดดูแล้ว ต้องตัดออกถึง 4 ข้อแน่ะ

เสียดายอ่ะ รู้สึกไม่คุ้มยังไงไม่รู้



- ตอนแรก พี่อ้อไม่ได้จะซื้อนาฬิกาให้ มีอย่างอื่นที่คิดไว้แล้ว

แต่เห็นว่าต้าอยากได้ เลยเปลี่ยนใจ

พี่อ้อเล่าว่า ใช้เวลาในการเลือกนานมาก

เดินดูหลายร้าน เวลาก็มีน้อย

ที่สวยถูกใจก็ไม่ได้เป็นสายเหล็กอีก

จนมาถึงร้านสุดท้าย เจอเข้ากับเรือนนี้ โอเคสุดแล้ว




- ต้าสงสัย พี่อ้อเอาเวลาตอนไหนไปซื้อหน่ะ

เพราะปกติ เราก็อยู่ด้วยกันตลอด น้อยมากที่จะแยกกัน

พี่อ้อบอกว่า ก่อนหน้าวันเกิดอาทิตย์นึง

เย็นวันนั้น ต้าไม่ได้ทำกับข้าว

เรานัดไปกินก๋วยเตี๋ยวกันที่ฟู้ดคอร์ทในเมือง

หลังเลิกงาน พี่อ้อบอกให้ต้าไปเจอที่ร้านตอนหกโมงครึ่ง

แล้วก็แอบไปซื้อก่อนจะมาเจอกัน

- น้ำทับทิมที่บอกว่าอยากกินแล้วต้องไปซื้อก่อนเข้าร้านนั่น

ที่จริงก็ไม่ได้อยากกินหรอก

แต่จะได้ให้อุ๊เข้าไปในร้านก่อน เพื่อเอาการ์ดไปใส่ไว้ในเมนู

แล้วอุ๊ก็ไม่ได้ปวดฉี่แต่อย่างใด



- ของขวัญ + การ์ด พี่อ้อก็แอบเอาไปใส่ไว้ในกระเป๋าอุ๊

ตอนที่ต้ากำลังง่วนอยู่กับก้นดำ

- ตอนสั่งผลไม้และไอศครีมเสร็จ แล้วพี่อ้อขอไปเข้าห้องน้ำ

จริง ๆ แล้วไม่ได้ปวด

แต่เดินเอาเทียนที่พกมาจากบ้านไปให้พนักงาน

คือร้านนี้มีเมนูของหวานแค่ไอศครีมชาเขียวเป็นลูก ๆ ไม่มีการตกแต่ง

พี่อ้อเลยคิดไว้ว่า จะให้เอาเทียน 4 เล่ม ปักบนไอศครีมทั้ง 4 ถ้วย

แต่ดันไม่ได้เตี๊ยมกะอุ๊

ตอนสั่ง อุ๊บอกว่าอิ่ม กินไม่ไหว ต้าเลยสั่งไปแค่ 3

คือของต้า 2 และพี่อ้อ 1 ก้นดำชีไม่กินชาเขียว

กลายเป็นเหลือแค่ 3 ถ้วย พี่อ้อเลยเปลี่ยนใจ

ให้ปักแค่อันเดียวพอ

ทางร้านพอรู้ว่าเป็นวันเกิด ก็เลยตกแต่งเพิ่มให้นิดหน่อย

แถมเทียนแท่งยาว มาให้อีกอัน ตามที่ลงรูปไป

- เรื่องน้ำหอม สงสัย เลยถามอุ๊ไปว่า ทำไมต้องให้อุ๊ 4 ดอล์

อุ๊บอกว่า ก็พี่เกิดวันที่ 4 แล้วประมาณว่าคอนเซปต์ปีนี้คือ เลข 4

ก็เลยขอ 4 ดอล์

ต้าแอบคิดในใจ เอ๊ะ แล้วถ้าพี่เกิดวันที่ 31 ล่ะ

อุ๊จะขอพี่ 31 ดอล์มั้ยน๊า ( เกือบได้ค่าน้ำหอมกันเลย )




- อีกหนึ่งเบื้องหลังความสุข

ที่พี่อ้อเพิ่งมาเฉลยวันนี้

ว่าเป็นอีกแผนนึงที่พี่อ้อตั้งใจจะทำเซอร์ไพรส์ให้

แต่ดันไม่สำเร็จ


เรื่องมีอยู่ว่า ที่ซิดนีย์เนี่ย มีหนังสือพิมพ์ไทยแจกฟรีอยู่สองหัว

คือ ไทยมีเดีย กับไทยเพรส

เป็นหนังสือพิมพ์รายปักษ์ วางแจกตามร้านไทย

พี่อ้อตั้งใจเซอร์ไพรสปิดท้าย ด้วยการลง AD

Happy birthday ต้า ในหนังสือพิมพ์ไทยมีเดีย

โดยมีการโทรไปเจรจา แจ้งความประสงค์กันเป็นที่เรียบร้อย

แถมจ่ายเงินไปแล้วด้วย

แต่ไม่คิดมาก่อนว่า ทั้งออฟฟิต เห็นมีพนักงานนั่งอยู่คนเดียว

ทำมันทุกอย่างเลย


พี่อ้อเล่าว่า ตอนที่โทรคุยกัน ชีบอกว่า หนังสือจะวางวันที่ 6

พี่อ้อเห็นว่า เลยมาแค่สองวัน ก็ยังพอโอเค

แล้วพี่อ้อก็ส่งรูป ส่งแบบ Art work ทั้งหมดใส่ซีดีไปให้

ว่าอยากได้ประมาณนี้ นี้


ประมาณสักวันที่ 29 ก็โทรไปถาม ว่าทุกอย่างเรียบร้อยหรือยัง

ชีตอบกลับมาว่ายังไม่เสร็จเลย

โทรไปถามครั้งที่ 2 และ 3 ก็ผลัดวันไปเรื่อย

จนวันศุกร์ที่ 5 เพิ่งส่ง Art work ฉบับที่พร้อมจะลงมาให้ดู

ซึ่งมันก็ไม่ได้เป็นไปตามที่พี่อ้ออยากได้เลย

ผิดแบบ ผิดสเป็ก

แล้วแถมก็ยังไม่แน่ใจอีกว่าจะได้ลงทันวันที่ 6 หรือเปล่า

เพราะชีบอกว่า ชีจะต้องกลับเมืองไทย

เลยไม่มีใครไปตามงานที่โรงพิมพ์ให้

ไม่มั่นใจว่าโรงพิมพ์จะพิมพ์ให้ทันวันที่จะวางหรือเปล่า

คือเอาแน่นอนอะไรไม่ได้สักอย่าง

ชีบอกว่า เอางี้ ถ้าเกิดวันจันทร์โรงพิมพ์บอกว่าพิมพ์ให้ไม่ทัน

จะดึง AD นี้ออกแล้วกันนะคะ

แล้วพอชีกลับมาจากเมืองไทย ค่อยให้พี่อ้อมาเอาเงินคืน


วันนี้ 8 กุมภาพันธ์ เลยวันที่หนังสือพิมพ์ต้องออกวางมาแล้ว 2 วัน

พี่อ้อให้อุ๊แวะไปดูที่ร้านไทย

ไม่เจอหนังสือพิมพ์ไทยมีเดียวางแผง



.................................

หมดกัน เซอร์ไพรส์ยกสุดท้าย ล่มค๊า

ไว้อาทิตย์หน้า ชีกลับจากไทย ต้องไปเอาเงินคืน



...............................






พี่อ้อบอกว่า ที่ทำเซอร์ไพรส์วันเกิดให้มากมายในปีนี้

เพราะเห็นว่าต้าเพิ่งผ่านเรื่องแย่ ๆ มา

ไม่อยากเห็นต้าเศร้า ๆ อยากให้มีความสุข






...................................


ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่แวะมาอวยพรวันเกิดให้ต้าในปีนี้นะคะ

ขอให้เพื่อน ๆ มีความสุขโดยทั่วกันค่ะ









^ ^