Whale watching

tar : พี่อ้อ ทำไมปีนี้เราไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนเลยอ่ะคะ ว่ามะ

ปีก่อน ๆ เรายังไปเที่ยวนู้นนี่ หรือไม่ก็ยังได้ไปดูโชว์บ้าง อะไรบ้าง

ไหงปีนี้ ตั้งแต่ไปโกลด์โคลส์เมื่อต้นปี แล้วเราก้อยังไม่ได้ไปไหนอีกเลยอ่ะ

p'aor : ก็พวกทัวร์local ที่จัดนี่เราก็ไปมาหมดแล้วไง ส่วนโชว์ เค้าก็เช็คในเวปนะ

แต่มันยังไม่มีอันไหนที่อยากดูอ่ะ

อืมมมม นั่นสิ นี่มันจะไม่มีที่ใกล้ๆ ให้เราไปกันแล้วเหรอ

ตั้งแต่ต้ามาอยู่ที่นี่ สามปีแล้ว ช่วงสองปีแรก พี่อ้อก็จะจัดโปรแกรมนู้นนี่

พาเที่ยวอยู่เสมอ ๆ เสาร์อาทิตย์ไหนว่าง เราก็จะไปเที่ยวกันเรื่อย ๆ

ส่วนใหญ่ก็จะเป็นที่ที่แบบสามารถไปกลับได้ภายในวันเดียว มีที่ไปกับทัวร์ก็เยอะ

ที่นี่มีจัดทัวร์ไปตามสถานที่ยอดฮิตต่าง ๆ ใน New South Wealth

และรัฐใกล้ ๆ พวก canberra melbourne มีทั้งทัวร์ของฝรั่งและทัวร์ของเอเชีย

แต่เราผูกขาดอยู่กับทัวร์เจ้าประจำ เจ้าของเป็นฝรั่ง แต่มีไกด์เอเชีย และมีไกด์คนไทยอยู่คนนึง

อุ่นใจ ขาดเหลืออะไรยังพอออดอ้อนกันได้

ลูกทัวร์ส่วนใหญ่ก็เลยเป็นเอเชียหัวดำ

ทริปที่จัดส่วนใหญ่ก็จะจัดในวันเสาร์ อาทิตย์

โดยสถานที่ของแต่ละทริปก็จะขึ้นอยู่กับฤดูกาล

ลองมาดูกันสิว่าเราไปเที่ยวที่ไหนกันมาแล้วบ้าง

ขอไม่เรียงตามลำดับใดใด เอาเป็นว่า นึกอันไหนออกและค้นเจอภาพไหนก่อนก็เล่าอันนั้นก่อนละกันนะจ๊ะ

เรื่องที่เล่าก็อาจจะวกไปวนมาสักหน่อย เพราะไปมานาน อาจจะลืมๆเลือนๆไปบ้าง ขออภัยเน้อ

19 October 2008

Whale watching

สืบเนื่องจากพี่อ้ออยากไปดูปลาวาฬ เพราะตาม zoo ส่วนใหญ่ จะเป็นโลมา ไม่ค่อยมีวาฬให้ดู

7.00 am ลูกทัวร์พร้อมออกตัว

ตามโปรแกรมทัวร์ จะพาเราไปแวะไร่ไวน์ก่อนเป็นที่แรก

ซึ่งจริงๆเราไม่ได้อยากไป เพราะไปมาแล้วไม่ต่ำกว่าสองครั้ง

จำเวลาไปถึงไม่ได้แล้ว พอถึงที่ไร่ไวน์ เค้า ปล่อยให้เราไปเดินเล่น ถ่ายรูป ชิม และซื้อไวน์กันประมาณ 30 นาที

แล้วก้อออกเดินทางต่อไปสู่จุดหมายหลักของเราที่ Port Stephen

Port Stephen เป็นท่าเรือขนาดใหญ่มาก

ส่วนใหญ่จะเป็นเรือยอร์ชและเรือเฟอร์รี่ขนาดใหญ่

เท่าที่เห็น รู้สึกว่าจะไม่มีเรือขนส่งสินค้า มีแต่เรือสำหรับท่องเที่ยวและเรือส่วนตัวเท่านั้น

บริเวณ Port ก็จะมีร้านค้าขายเสื้อผ้าอยู่สองสามร้าน พวกRoxy,Billabong ร้านอาหาร ไอศครีม

ร้านอาหารในที่นี้ อย่าหวังว่าจะได้กินอะไรที่หลากหลาย

ร้านอาหารตามสถานที่ท่องเที่ยวของประเทศนี้ส่วนใหญ่ มีให้เลือกอยู่ไม่กี่อย่าง อาทิเช่น

Junk Food ทั่วๆไป Mcdonald, KFC, Subway พวกๆนี้

แล้วก็ร้านที่ขายของทอดพวก Fish & Chips , Pizza และ Kebab

ซึ่งไม่ถูกปากเราอย่างแรง กินกันตายก็พอได้ แต่กินให้อร่อยนี่ ทำใจลำบาก

เพราะฉะนั้น เวลาที่เดินทางลักษณะนี้ ต้าจึงต้องเตรียม lunch box และผลไม้ติดเป้ไปด้วย

.

.

.

กลับมาที่ Port stephen กันต่อ

ไกด์จะปล่อยเราลงจากรถโค้ช เพื่อให้เราไปหม่ำอาหารเที่ยงและพักผ่อนตามอัธยาศัยประมาณชั่วโมงนิดๆ

แล้วก็จะนัดสถานที่ให้ลูกทัวร์มาเจอกันเพื่อที่จะไปขึ้นเฟอร์รี่ออกไปสู่ท้องทะเลกว้างกัน

ตาจ๋า ยายจะกินปลาตัวนี้อ่ะ ตากระโดดไปฉกมาให้หน่อยสิ

ช๊านนเกิดมาเพื่อสิ่งนี้

คุณไกด์เตือนตั้งแต่ตอนอยู่บนรถว่าให้กินยาแก้เมาเรือไว้ด้วยสำหรับคนที่เมาเรือ

เพราะยิ่งออกจากฝั่งไปไกลเท่าไหร่ ลมและคลื่นก็จะแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

แต่ เราไม่ได้กิน เพราะยังไม่มีประวัติเมาเรือมาก่อน

และก็อุ่นใจว่าเราพกมะม่วงเปรี้ยวมาด้วย 555 เมาปุ๊บ กินปั๊บ

ใช้เวลาประมาณร่วม 3 ชม เพื่อไปถึงจุดที่สามารถเจอวาฬได้เยอะที่สุด

แต่เอาเข้าจริง ๆ พอออกไปไกลจากฝั่งสักชั่วโมงก็เริ่มเห็นกันแล้วค่ะ

เริ่มเห็นจากหางลิบ ๆ ก่อน ฟาดหางตีน้ำไปมาอยู่ไกลโพ้นนน

แต่แค่เห็นหาง ทั้งลำเรือก็ฮือฮา ขึ้นไปตั้งกล้องรอดูรอถ่ายรูปอยู่บนดาดฟ้าเรือกันเกือบหมด

ต้ากับพี่อ้อก็ไม่มีพลาดค่ะ ขึ้นไปหามุมเหมาะ ๆ กับเค้าด้วยเช่นกัน

.

.

.

วาฬหน้าตายังงี๊เร๊อ!!

.

.

พี่อ้อมีหน้าที่ถ่ายภาพ เพราะต้ามัวแต่วุ่นวายกับผมอยู่

ไม่ได้พกที่รัดผม ไม่ได้พกหมวก ลมกระพือพัดผมกระจัดกระจาย

ถ้าหลุดออกจากหนังหัวได้ คงหลุดไปแล้ว

สองมือของต้าเลยทำอะไรไม่ได้มาก นอกจากจับผมไว้มือ และเกาะเรือไว้อีกมือ

.

.

เวลาฝั่งไหนเห็นวาฬโดดตีน้ำแตกกระจายที ก็เฮกันไปทิศนั้นที

เฮกันอยู่พักนึง ต้าก็เดินไปหาพี่อ้อที่เฝ้ารอน้องวาฬด้วยความใจจดใจจ่อ

ต้า : ดาร์ลิ้ง เค้าเข้าไปนั่งข้างในนะ เค้าไม่ไหวแล้ว เวียนหัว คลื่นไส้ พะอืดพะอม จะอ๊วกกกกก

.

.

.

ยาดม ยาดมอยู่ไหน I need ยาดม

คลื่นไส้ เมาเรือ อยากให้อาหารปลา..T T

ต้ากลับเข้ามานั่งด้านในเรือ จัดการผมเผ้าที่พันกันวุ่นวือให้เข้าที่

หยิบเอามะม่วงเปรี้ยวออกอมๆมาแก้วิงเวียน แล้วก็พยายามไม่เคลื่อนไหวตัวเอง

เพราะมีความรู้สึกว่า ยิ่งเคลื่อนไหวมากเท่าไหร่ มวลสารในกระเพาะเหมือนจะแข่งกันออกมาชมโลกภายนอกไวขึ้นเท่านั้น

นั่งหน้านิ่ง ตัวนิ่งอยู่อึดใจ คุณstaff ประจำเรือก็เดินมาถามไถ่ด้วยความห่วงใย

staff : Are you ok?

พยักหน้าหงึก ๆ พยายามยิ้มให้ดูเหมือนว่าชั้นกำลังสบ๊ายสบายและมีความสุขสุด ๆ

แล้วชีก็เดินจากไป

นั่งสะกดมวลสารอยู่พักนึง ก็ได้ยินเสียง ตึ๊มมมมมมมม ดังมากกก มาจากด้านหลังเรือ

รีบหันไปดู เห็นมีคนชี้ ๆ เลยกลั้นใจเดินออกไปดู

โอ้ววววววววววววววววว หางปลาวาฬแทบตีแสกหน้า

ขอบอกว่าไม่เคยเห็นปลาวาฬระยะประชิดตัวขนาดนี้มาก่อน ใกล้มาก

วาฬมาเล่นคลื่นอยู่ท้ายเรือ

รู้ว่าปลาวาฬเนี่ยตัวใหญ่ แต่ไม่คิดว่าจะใหญ่ขนาดนี้ ใหญ่มากกกก

ใหญ่กว่ารถบัสคันโต ๆอีกค่ะ

เสียดายที่พี่อ้อเก็บภาพไว้ไม่ทัน (สงสัยมัวแต่ตะลึงอยู่ เพราะได้เห็นสมใจอยาก)

หลังจากที่เราลอยละล่องละล่องอยู่ในท้องทะเลได้เกือบ 3 ชั่วโมง

เฟอร์รี่ก็พาเรากลับเข้าฝั่ง

ขาถึงพื้นปุ๊บ รู้สึกตัวเองเสียศูนย์นิดหน่อย ต้องใช้เวลาตั้งศูนย์ใหม่กันเล็กน้อย

เสร็จสิ้นภารกิจ whale watching

รถโค้ชจอดรอลูกทัวร์อยู่เรียบร้อยแล้ว พร้อมเดินทางกลับสู่เมืองกันอีกครั้ง

ทุ่มกว่า ๆ โดยประมาณ เราก็กลับถึง city กันโดยสวัสดิภาพ

ค่าทัวร์สำหรับทริปนี้ ถ้าจำไม่ผิดอยู่ที่ประมาณ $70 ต่อคนค่ะ

ขอรวบรัดตัดความจบทริปแรกแต่เพียงเท่านี้

ไว้จะมาแบ่งปันทริปที่สองให้ฟังใหม่นะจ๊ะ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ...พี่น้องชาวไทย

^^

บะ บาย