~ ละเมอ ~

Tue September 8, 2009

คืนนั้น... ระหว่างที่เราทั้งคู่นอนหลับสนิท ในความมืดและเงียบ






อยู่ดีดีพี่อ้อก็ตะโกนออกมาว่า







"เฮ้ย!!..."







เสียงเฮ้ย ดังจนเราที่นอนหลับสนิทอยู่ตกใจตื่น




รีบหันไปหาเจ้าของเสียง พร้อมกับเอื้อมมือไปแตะตัว



"พี่อ้อเป็นไร"


………..






"พี่เป็นไรป่าว"


………..







ทุกอย่างอยู่ในความสงบ ไม่มีเสียงตอบรับใดใด





..................






เย็นวันต่อมา




นั่งๆคุยกันอยู่ดีดี พี่อ้อก็หัวเราะออกมา



"หัวเราะไรอ่ะ"


"ขำที่ต้าตกใจพี่ เมื่อคืนอ่ะ"


"เออ ตกลงเมื่อคืนเป็นไรคะ อยู่ดีดีก็ตะโกนซะลั่นห้องเลย"


"เค้าฝัน"


"ฝันว่ามีขโมยกำลังจะเข้าห้อง

มันกำลังเจาะประตูแล้วเอามือล้วงมาบิดลูกบิด

เค้าเดินไปเห็นมันพอดี เค้าเลยตะโกนให้มันตกใจ

แล้วก็ตื่นพอดี"





สรุป.... คนที่ตกใจไม่ใช่ขโมย



แต่เป็นต้านะพี่อ้อ


....................








พี่อ้อเป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ แต่ต้าก็ยังไม่ค่อยชิน




แรกๆ ที่มาอยู่ด้วยกัน

ตกดึก พี่อ้อนอนหัวเราะเสียงดัง ต้าก็งงสิค่ะ

พี่อ้อผีเข้าเปล่าฟ่ะ





เพื่อนพี่อ้อที่เคยอยู่ด้วยกัน ก็เลยบอกว่าพี่อ้อเป็นแบบนี้บ่อยๆ เด๋วต้าก็ชิน

บางทีก็หัวเราะ

บางทีก็พูดงึมงัมๆ อะไรไม่รู้ ไม่เป็นภาษา







พอรู้แล้วก็โอเค รับทราบค่ะ

แต่แหม คนกำลังหลับ อยู่ดีดีมาหัวเราะ มาพูดๆนี่

ถึงจะรู้แล้ว แต่ก็ยังตกใจอยู่ดีล่ะค๊า


................