เที่ยงห้านาที พี่อ้อโทรหาต้า
..
ต้า : ฮาโหล ว่าไงจ๊ะ
พี่อ้อ : ไม่มีไร แค่จะโทรมาบอกว่า
ต้มยำของดาร์ลิ้ง ขนาดกินตอนไม่ร้อนแล้ว
ยังอร่อยอยู่เล้ย
ต้า : เวอร์แร่ะ
พี่อ้อ : จริงจริ๊ง แหม ดาร์ลิ้งก็รู้ว่าเค้าไม่เคยโกหกอยู่แล้ว ถ้าไม่อร่อยก็จะบอกว่าไม่อร่อย
..
วางสายไปแล้ว ทำงานต่อ ทำไป ยิ้มไป
งั้นกินต้มยำติดกันสักห้าวันเลยดีมั้ยพี่อ้อ
..
อาทิตย์ก่อน หลังเลิกงาน
เรานัดเจอกันแถวbondi junction
เพื่อแวะซื้อของสดในซุปเปอร์ ก่อนกลับบ้าน
พี่อ้ออยากกินยำวุ้นเส้นอีกแล้ว กินติดกันมาร่วมอาทิตย์แร่ะ เป็นคนที่สามารถกินอาหารเดิมๆ ติดกันได้หลายๆ วัน
ตอนนี้ต้าทำยำวุ้นเส้นคล่องมั่กๆ จากเดิมที่ยำแล้ว รสชาติยังไม่ค่อยเด็ดสักเท่าไหร่ มาตอนนี้พี่อ้อชมว่า อร่อย ( ปลื้มค๊า )
ยำวุ้นเส้นของพี่อ้อ ต้องมีกุ้งแห้งทอดกรอบโรยหน้าด้วย ถึงจะถูกใจสุดๆ
มีแฟนเป็นคนตรง ถ้าทำแล้วไม่อร่อยก็ไม่มีการยอให้ได้ใจ ติกันไปจนอยากจะเอาหัวมุดsink
พอได้รับคำชมทีนึง ใจพองฟูกันเลยทีเดียว
..
ระหว่างที่นั่งรถเมล์กลับบ้าน
พี่อ้อ : ดาร์ลิ้ง เค้าชอบชีวิตแบบนี้จัง
ต้า : แบบไหนเหรอ
พี่อ้อ : ก็แบบที่เราเป็นอยู่นี่ไง เลิกงาน แวะซื้อของ กลับบ้านด้วยกัน ทำกับข้าวกินกัน นั่งดูหนังกัน
ต้าชอบมั้ย...
มันอาจจะดูเป็นเรื่องธรรมดาของใครหลายๆคน แต่ในช่วงเวลานึงมันเป็นเรื่องที่ไกลตัวเหลือเกินสำหรับเราทั้งคู่
ในช่วงเวลาที่เราอยู่ไกลกันมากมาย
ในช่วงเวลานึงของการคบกันที่เราต่างดำเนินชีวิตของแต่ละคนกันไปคนละเส้นทาง
หลายครั้งที่เราเดินซื้อของคนเดียวอยู่ในห้างฯ ซุปเปอร์ หรือที่ไหนก็แล้วแต่ สิ่งที่เราทำได้มากสุดแล้วในตอนนั้น คือการโทรศัพท์คุยกันไป เลือกของกันไป ช่วยเลือกของให้ได้ผ่านเสียงตามสาย
..
พอมาถึงวันนี้ สิ่งที่ดูธรรมดาอย่างแค่การเดินซื้อของใช้เข้าบ้านด้วยกัน เดินห้าง กินข้าว ไปดูหนัง มันเลยกลายเป็นความรู้สึกอบอุ่นที่ยิ่งใหญ่
ทุกครั้งที่เราเดินจับมืออยู่ด้วยกัน ในเมืองที่หนาวๆ เหงาๆ แบบนี้ มันเลยอุ่นใจ
..
มีอยู่วันนึงพี่อ้อบอกว่า " อยู่ดีดีพี่ก็ฮัมเพลงนี้ขึ้นมา " ฮัมโดยที่ไม่รู้ว่าเพลงนี้ชื่อเพลงอะไร แล้วใครเป็นคนร้อง เราก็เลยให้พี่อ้อบอกเนื้อเพลงมาสักท่อนนึง
..
นั่นคือเธอคนเดียวจริงๆที่ยังอยู่
และอยู่คอยดูแลไม่ว่าจะหันไปเมื่อไหร่ก็เจอ
.......
แค่มีเธอคอยห่วงใยรักตลอดไปไม่ต้องการใครอีกเลย
..
ชื่อเพลง คนเดียวจริงๆ ของโหน่ง พิมลักษณ์
พี่อ้อไม่รู้จัก ทั้งเพลง ทั้งนักร้อง แต่มั่นใจว่าเคยฟังจากที่ไหนสักที่ (พี่อ้อคงไม่ทันตอนที่เพลงนี้ฮิต คงมาอยู่ที่นี่แล้ว)
"แล้วยังไงเหรอค่ะ.. ตอนฮัมเพลงนี้ พี่รู้สึกอะไร"
v
v
v
v
"พี่คิดถึงต้า"……
(^ ^,)
ขอบคุณนะคะพี่อ้อ และหวังเป็นอย่างยิ่งว่า
วันใดก็ตามที่เราได้กลับไปใช้ชีวิตด้วยกันที่เมืองไทย เราจะยังคงเก็บความรู้สึกอุ่นใจแบบนี้ไว้กับเราได้นานเท่านาน
..
..
To...ท่านผู้มีอุปการะคุณค่ะ
ขออภัยที่ต้องย่อรูปบรรยากาศงานจนเหลือแค่นั้น
เพื่อเป็นการประหยัดเวลาในการโหลด
มิเช่นนั้น กว่าจะโหลดได้ครบ คงสิ้นชีวาหน้าคอมกันเลยทีเดียว
คอมที่บ้านความเร็วสูงซ้า
..
อีกนัยนึง เป็นเทคนิคหลอกล่อให้ท่านผู้มีอุปการะคุณ
อยากรู้อยากเห็นมากๆๆๆๆๆกว่ารูปที่โชว์
จนต่อมกิเลสพองโตอยากมาดูด้วยตาตัวเอง หุหุ
(เผื่อจะได้มีใครอยากแวะมาเยี่ยมเยียนเราบ้าง ) YY
..
From…. คนไกลบ้าน
เค้าร้องไห้อ่ะ
ตอบลบเค้าคิดถึงเรื่องในอดีต
เค้ารู้ ว่ามันเป็นยังไง
ไดวันนี้ของคุณต้า อบอุ่นมาก ๆ
ขอให้รักดีดี เกิดขึ้นกับคนดีดีทุกคน
ปล.นอกเรื่องนิ๊ดนึ๊ง ทำกับข้าวอร่อยทำไงอ่ะ มีเคล็ดลับไม๊คะ
วันนี้หวานมากเลยค่ะ
ตอบลบกี้เอง ก็ชอบชีวิตที่ตอนนี้ได้อยู่กะผึ้งเหมือนกัน
มีความสุขสุดๆ เลย
สุขที่ว่าเนี่ย ไม่ได้สุขตลอดเวลานะคะ แต่มีความสุขทุกวันที่ได้อยู่ด้วยกันอ่ะค่ะ ^^
อีกไม่กี่ปีข้างหน้า นู๋กะแอนมีแผนที่จะใช้ชีวิตแบบ "อุ่นๆ" เหมือนพวกพี่
ตอบลบถ้าถึงวันนั้น จะมาอวดบ้าง ให้ต้องมานั่งอ่านอิจฉาเค้า (แบบที่นู๋รู้สึกอยู่นี่) แล้วก็หันไปมองหน้ากัน แล้วพี่ต้ากะพี่อ้อ จะได้คุยกันว่า "ไอ้พัชมันเลียนแบบความอุ่นของพวกเรานี่นา" อิอิ ............. สักวันค่ะ สาธุ >_<
+++ ^_________________________________^ +++
อ่านแล้วอุ่นตามไปด้วยค่ะ ^__^
ตอบลบซื้อของด้วยกัน กลับบ้านด้วยกัน ทำกับข้าวกินกัน ดูหนังด้วยกัน ... เป็นฝันที่รออยู่ว่าจะมาถึงเมื่อไหร่ค่ะ
อ่านแล้วซึ้ง น้ำตาปริ่มเลย
ตอบลบเพราะรู้ดีถึงความรู้สึกนี้ ที่ต้องการมีใครอยู่ข้างๆ ไปไหนก็ไปด้วยกัน ไม่ทิ้งกัน
วันนี้วะวายก็เจอคนๆ นั้นแล้วเหมือนกันค่ะ มันช่าง "อุ่น" หัวใจจริงๆ เนอะ
เลิกงาน แวะซื้อของ กลับบ้านด้วยกัน ทำกับข้าวกินกัน นั่งดูหนังกัน
ตอบลบมันอาจจะดูเป็นเรื่องธรรมดาของใครหลายๆคน
พอมาถึงวันนี้ สิ่งที่ดูธรรมดาอย่างแค่การเดินซื้อของใช้เข้าบ้านด้วยกัน เดินห้าง กินข้าว ไปดูหนัง มันเลยกลายเป็นความรู้สึกอบอุ่นที่ยิ่งใหญ่
ทุกครั้งที่เราเดินจับมืออยู่ด้วยกัน ในเมืองที่หนาวๆ เหงาๆ แบบนี้ มันเลยอุ่นใจ
********
เข้าใจ...
อิน...
ผมก็อยากมีชีวิตธรรมดา แบบนี้ นานๆ
อยากเดินจับมือกัน ในเมือง ร้อนๆ ให้มันร้อนกว่านี้ไปอีก นานๆ
^^
โอ้โห วันนี้อบอุ่นที่ซู้ดเลย...อ่านไป ยิ้มไป เพื่อนเบาหวานจะขึ้นแล้ว อิอิ....ช่วงนี้หวานกันทุกบล็อกเลย...ดีใจมาก ๆ เหมือนกันที่เพื่อนและพี่เรามีความสุข เห็นเปล่าว่าเป็ดสายตาเฉียบคม...อิอิอิ
ตอบลบทะมายขำอ่ะ
ตอบลบผมเขียนด้วยอารมณ์ ดราม่า สุดๆ
..
..
555
มาแล้วคับ มาแล้ว..
ตอบลบไปไล่อ่านจนครบแล้วนะคะเพื่อน
เก่งเหลือเชื่อ.. ฮ่า ฮ่า
รวมเล่มเมื่อไหร่ เดี๋ยวจะส่งค่าเขียนไปให้นะจ๊ะ
คิดถึงเพื่อนแหละ
เดินตามมดมา หวานมากกกกกก รักกันนาน ๆ รักกันตลอดไปนะจ๊ะ
ตอบลบ......
ป.ล. ลงรูปเล็ก ๆ แบบนั้นมันเป็นแผนการตลาดนั้นเอง..
ค่ะชีวิตคนเราไม่ได้ต้องการอะไรมาก แค่มีรัก อยู่กะคนที่รักด้วยรักและเข้าใจ แค่นี้ก้อเกินพอแล้วค่ะ...ไม่อิจฉาคุณต้า แต่ดีใจที่เห็นคุณต้ากะคุณอ้อ มีความสุขแบบนี้และคิดจะเป็นแบบนี้ตลอดไป...ขอให้เป็นสุขแบบนี้ชัวนิรันดร์ค่ะ....เอ่อ..เป็นคนชอบฟังเพลงหลากหลายสไตล์มากๆ ค่ะแล้วแต่อารมณ์ในเวลานั้น ส่วนเพลงนางพญากับคนป่า เผอิญไปเปิดเจอในบล๊อกๆ หนึ่งเป็นบล๊อกที่ตัวเองไปเขียนไว้ แล้วชอบเลยเสริซหากรูเกิลเอามาวางไว้สำหรับฟังบ้าง เป็นคนชอบฟังเพลงจากทำนองและความหมายค่ะ โดยไม่สนใจว่าเพลงนั้นจะเป็นอย่างไร มาจากไหน เก่าหรือใหม่ค่ะ ถ้าชอบเอามาไว้ฟังทันทีค่ะ...ยังมีอีกหลายๆ แนวที่คุณต้ายังไม่เคยรู้ว่าจะฟังค่ะ...55555....
ตอบลบอุเหม่ วันนี้หวาน
ตอบลบหวานๆแบบนี้
ต้องไล่ก้นดำไปรอหน้าห้องก่อนนะ
หวานจังเลยคุงเพื่อน อิจฉานะเนี่ย
ตอบลบอยากมีแบบนี้บ้างจัง ไม่อยากเดินห้างคนเดียวแล้ว
แงๆๆๆๆๆๆ เหงาโว้ยยยยยยยยยย
หวานดีจังเลย
ตอบลบอ่านแล้วเข้าใจมากเลยคับ
อบอุ่นไปด้วยเลย
คิก คิก
^^
ตอบลบโอ้ววววว แนทหลงทางไปไหนมาเนี่ยะ
กว่าจะได้มาอ่านบันทึกหน้าหวานๆ หน้านี้อ่ะ
คนเราเนอะคุณต้า แต่มีได้มีคนที่เรารักเคียงข้างแบบนี้
บวกด้วยความเข้าใจก็มีความสุขแล้วอ่ะ
เปลี่ยน สกิน กานใหญ่
ตอบลบเด๋วไว้ทำมั่งนะ
หุๆ