วันของเพศที่3

ติดค้างไว้นานแล้วว่าจะเขียนเรื่องงาน Mardigra
วันนี้ได้โอกาสเหมาะค่ะ แต่บอกไว้นิดนึงว่าคงต้องย้อนไปเอาภาพบรรยากาศเมื่อปีก่อน ๆ มาลงคละ ๆกันไปให้ชมกัน เพราะปีนี้ไม่ได้ไปค่ะ ติดภารกิจย้ายบ้าน

..

แต่จะว่าไป มันก็เหมือนๆ กันทุกปีละ ต้าไปมา 2 ปีแล้ว ก็รู้สึกว่าไม่ค่อยต่างกันเท่าไหร่ บรรยากาศโดยรวมก็เหมือนๆกัน คงเหมือนงานกาชาดนั่นละค่ะ เหมือนกันทุกปี แต่เราก็ยังอยากไป

..

Mardigar เป็นงานของชาวเพศที่ 3 ไม่ว่าจะเป็น ชาย หรือหญิง รวมหมดค่ะ ฝรั่งจะแบ่งเรียกหลัก ๆ แค่ เกย์ และเลสเบี้ยน ไม่ได้แตกแขนงเป็น ตุ๊ด กะเทย ทอม ดี้ ฯลฯ ถ้าเราพูดถึง tomboy ฝรั่งจะเข้าใจว่าคือผู้หญิงที่ชอบแต่งตัวห้าว ๆ เหมือนผู้ชาย และอาจจะมีแฟนเป็นผู้ชาย แต่ถ้าเกิดมีแฟนเป็นผู้หญิงปั๊บ ก็จะเรียกว่าเลสเบี้ยนค่ะ

..

วันงานจะมีด้วยกัน 3 วัน วันแรกมีไปเมื่อ เสาร์ต้นเดือนกุมภาฯ เป็นวัน Mardigra Fair จัดขึ้นที่ Park แถวบรอดเวย์ ไม่ไกลใจกลางเมืองมากนัก เป็นงาน outdoor มีการออกบูธขายของหลากหลาย มีเวทีขนาดใหญ่ คนที่ไปส่วนใหญ่ 90 % เป็นเพศที่ 3 ที่เหลือก็เป็นเพศปกติทั่วไป งานแฟร์นี้จะเป็นเหมือนการออกมาปิคนิคสังสรรค์กันซะมากกว่า จะเห็นครอบครัวเกย์ เลสเบี้ยน พาลูกเต้ามาสังสรรค์กันในหมู่เพื่อนฝูง บางคนก็ไม่ได้รับอุปการะเด็ก แต่จะเลี้ยงหมาแมวแทนลูกกันไป

กฏหมายที่นี่รับรองการจดทะเบียนสมรสของเพศที่ 3 ค่ะ บางคู่ก็มีการอุปการะเด็กเป็นพ่อ
เป็นแม่กันไป ถือเป็นเรื่องธรรมดา

..

..

..

เห็นหลังขาวๆนั่น เลสเบี้ยนค่ะ

..

รูปขวามือ 4คน 2 คู่นี่ แฟนกันนะคะ

..

..

..

body painting ค่ะ

..

ไม่เคยพลาดสายไหมเลยที่รักเดี๊ยน

..

งานเริ่มตั้งแต่ช่วงสาย ๆ ไปจนเย็น ๆ ส่วนใหญ่พอเริ่มค่ำก็จะไปต่อกันที่ผับย่าน new town เป็นแหล่งที่เดินเจอเลสเบี้ยนได้เยอะที่สุดของที่นี่แล้วมั้งค่ะ เหมือนกับที่ถ้าอยากเห็นเกย์ ก็ต้องไปเดินแถวเส้น oxford อะไรแบบนั้น

..

ถัดมาอีกเสาร์นึงก็จะเป็นวัน Mardigra Drive อันนี้ยังไม่เคยไปร่วม ไม่แน่ใจในรายละเอียดเหมือนกันค่ะ ฉะนั้น ขอผ่าน ..

..

ไฮไลท์ของงานกันเลยค่ะ Mardigra Parade นั่นเอง จัดขึ้นในวันเสาร์แรกของเดือนมีนาคม ใช้ถนนเส้น Oxford เป็นหลัก เริ่มปิดถนนตั้งแต่หน้า Hype Park ไปจนถึง Fox Studio เพื่อให้ขบวนเดินโชว์ ระยะทางหลายกิโลอยู่ค่ะ พวกเดินขบวนนี่อึดนะคะ โดยเฉพาะที่ต้องแต่งหญิง ใส่ส้นสูงมาก ๆ แล้วฝรั่งตัวมันใหญ่ เดินเป็นกระเทยยักษ์บนส้นสูงนี่ สุดยอดค่ะ
สงสารส้นรองเท้าเหลือเกิ๊น

..

ช่วงเดือนนี้เลยจะมีนักท่องเที่ยวเข้ามาที่นี่มากเป็นพิเศษ มาจากหลายมุมโลก บางคนก็มาเพื่องานนี้โดยเฉพาะ คงเพราะมันไม่ได้มีกันทุกประเทศที่จะจัดใหญ่ขนาดนี้

ขบวนจะเริ่มเดินตอนเกือบทุ่ม แต่เตรียมปิดถนนเพื่อให้คนมาจองที่รอชมกันตั้งแต่ 4 โมงเย็น
อยากอยู่ช่วงไหน สะดวกช่วงไหนของถนนก็ว่ากันไปตามอัธยาศัย

..

..

..

ระหว่างรอดูขบวนก็ drink กันไป เฮฮากันไป
ช่วงไหนของถนนที่มีผับ มีร้านอาหาร ก็จะครึกครื้นเป็นพิเศษ

ปีที่แล้ว เป็นครั้งที่ 2 ที่ต้าได้ไปดู เราไปกันสองคน แล้วก็มีเพื่อนอีกสองคนตามมาสมทบ
ปีที่แล้ว เป็นครั้งที่รายการสุริวิภามาถ่ายทำบรรยากาศของงาน ในช่วงของรายการมีสัมภาษณ์ เจ้าของร้านอาหารไทย 2 ร้าน ร้านแรกคือร้านชาติไทย น้าตุ๋ยเป็นเจ้าของร้าน ต่อสู้มาตั้งแต่ยังเป็นเด็กในครัว จนปัจจุบันร้านชาติไทยมี 4 สาขาแล้ว

อีกร้านชื่อ Spice I am เจ้าของร้านเป็นคู่เกย์ คนนึงเปิดร้านอยู่ก่อนแล้วที่นี่ อีกคนทำงานสายการบิน
แควนตัส จนมาพบรักและอยู่ด้วยกัน ทำมาหากินกันไป ร้านนี้เป็นร้านโปรดของพี่อ้อ อาหารเค้าอร่อยค่ะ
ฝีมือคงเส้นคงวา ใช้วัตถุดิบที่ดี ราคาอาหารสูงกว่าร้านไทยทั่วไปนิดหน่อย แต่คนแน่นร้านโดยเฉพาะต่างชาติ

..

กลับมาเรื่องงานกันต่อ พวกพาเหรดที่เดินในขบวนก็มาจากหลายสังกัดค่ะ ทั้งภาครัฐและเอกชน เป็นหน่วยงาน ห้างร้าน ตัวแทนสินค้าต่าง ๆ ส่งตัวแทนกันมาร่วมขบวน น่าจะเกิน 150 ทีมได้

ทีมคนไทยก็ไม่น้อยหน้าค่ะ ปีที่แล้วขนน้องฟิลม์ที่ได้ตำแหน่งมาประกาศศักดาสาวประเภทสองของไทย

..

คนที่เดินในขบวนไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นเพศที่3เท่านั้นค่ะ ชาย หญิง ก็ได้ แค่อยากมาร่วมสนุกกับงาน
แต่ละขบวนก็จะมีธีมแตกต่างกันไป ว่าต้องการจะ present อะไร

ทุกปีจะเริ่มเปิดขบวนด้วยบรรดาสิงห์ชอปเปอร์ บางปีก็เริ่มที่เกย์ก่อน บางปีก็เลสเบี้ยนก่อน
ดังกระหึ่มกันมาพร้อมกับเสียงเชียร์และเสียงปรบมือ

..

..

..

..

..

..

..

..

..

บนขวานั่นกระเทยไทยค่ะ

..

..

ถ้าใครได้ดูรายการสุริวิภา คงจะนึกภาพออก
พี่หนูแหม่มเค้านึกสนุก ขึ้นไปนั่งอยู่บนรถที่ร่วมขบวน
พอเราเหลือบไปเห็นว่าพี่หนูแหม่มนั่งอยู่บนรถ ก็ตะโกนสุดเสียง
พี่หนูแหม่มมมมมมม
พี่แกคงงง งง เอ๊ะ ทำไมชั้นได้ยินเสียงคนเรียกชื่อชั้นเป็นภาษาไทยด้วย หันขวับตามเสียงกลับมามองกลุ่มที่เรายืนอยู่ แล้วก็ฉีกยิ้มกว้าง โบกมือทักทายกันสุดฤทธิ์
ฝรั่งที่ยืนอยู่ข้างๆ มองแบบสงสัยใคร่อยากรู้ ว่าดีใจอะไรกันนักหนาถึงกรี๊ดกร๊าดกันสุดชีวิต ( ปล่อยให้มันอยากรู้ต่อไป )

..

ขบวนสุดท้ายผ่านหน้าเราไปก็ร่วม 4 ทุ่มกว่าน่าจะได้
ทุกขบวนจะไปรวมตัวกันอยู่ที่ Fox studio ไปปาร์ตี้กันต่อในนั้น เรายังไม่เคยเข้าไป
แต่เห็นพี่อ้อเล่าให้ฟังว่า ก็เข้าไป danceกัน เมากัน อัพยากัน ประมาณนั้น
พอสิ้นสุดขบวนสุดท้าย ผู้คนร่วมแสนก็เริ่มแตกกระจาย บางคนก็เมาอยู่แถวๆนั้น
บ้างก็เข้าไปต่อกันในผับ ส่วนเราเลือกที่จะกลับไปนอนอุ่นอยู่บ้านดีกว่า

เวลามีเทศกาลงานใหญ่ๆ หลังเลิกงานจะมีรถบัสฟรีจอดรออยู่ตามจุด เพื่อทยอยส่งคนที่มาร่วมงาน ระหว่างเดินกลับออกมาสู่จุดที่จอดรถ สังเกตุเห็นได้ว่ามีขยะเกลื่อนถนน เป็นเรื่องธรรมดา พอเมาแล้วก็ทิ้งเรี่ยราดกันไป ทั้งที่ปกติจะไม่ค่อยมีใครทิ้งขยะบนถนน
กว่าผู้คนจะร้างจากถนนจริงๆก็คงจะร่วมตี3-4

เคยมีโอกาสผ่านถนนเส้นเดิมหลังคืนวันงานในตอนเช้าตรู่ โอ้โห แทบไม่เหลือร่องรอย ขยะที่เละเทะจากคืนวันงานเลย เคลียร์ถนนกันเร็วมาก
ดีจังเนอะ

นี่เป็นเพียงแค่ภาพบางส่วน ถ้าขืนลงภาพทั้งหมด อาจจะล้นไปบล็อคข้างบ้านได้ หากอยากได้บรรยากาศที่เต็มอิ่มกว่านี้ เพื่อนๆคงต้องมารอดูกันเองแล้วล่ะคะ มันส์กว่าดูจากรูปเยอะๆๆๆๆ