The end of summer

เสาร์ที่ผ่านมา ถึงรอบที่ต้องเปลี่ยนเวลาอีกครั้ง ปรับนาฬิกาถอยหลังไปหนึ่งชั่วโมง เที่ยงคืนแล้ว กลับไปห้าทุ่มใหม่

ได้เวลาเพิ่มมา 1 ชม ตอนนี้ เวลาที่นี่ก็ห่างจากเมืองไทยแค่ 3 ชั่วโมง
เปลี่ยนเวลาปุ๊บ อากาศก็เริ่มเปลี่ยนตาม สิ้นสุดเวลาของ summer กันแล้ว ตอนนี้ก็เริ่มเข้าสู่autumn อากาศเย็น เย็นมาก ถึงขั้นหนาวกันเลยในบางวัน



พี่อ้อบ่นคิดถึงก้นดำ ป่านนี้ไม่รู้หนุกหนานแค่ไหน
ป้า ๆ ในบล็อคคนไหนเดินๆอยู่ แล้วเกิดเห็นเด็กออสซี่ หน้าตาบ้าน ๆ พูดจาไม่เป็นประโยค คุ้น ๆ ว่าเหมือน จะเห็นจากบล็อคนี้ ทักได้นะคะ ชีไม่กัดคนแปลกหน้าค่ะ หรือถ้ากลัว ยื่นขนมให้ชีค่ะ
แล้วชีจะหนิดหนมได้ โดยพลัน
ป้าต้าก็คิดถึงก้นดำ ไม่มีใครให้แกล้ง ( ที่จริงเราออกจะเลิฟกันนิ ) คิดถึงแม่ก้นดำด้วย ( หาคนเม้าท์ด้วยมะด้ายเวยย )
นับวันรอสองสาวกลับมาพร้อมของที่ฝากซื้อมากมาย 555

ระหว่างรอมาร์กดำKose (ที่คุณตั๊กบิ้วซะจนต้องลอง) ก็ไปงัดเอาโคลนพอกหน้าจากอิสราเอล ที่พี่อ้อใจอ่อนให้กับพนักงานขายมาโบกไปพลาง ๆก่อน
( ใครขาย ใครเชียร์ อะไร พี่อ้อซื้อหม๊ดด )



สุดสัปดาห์นี้ เป็น long weekend ได้หยุด 4 วัน รวม ศุกร์ กะ จันทร์ เย๊ เย๊
ไม่ได้เกี่ยวกะเทศกาลสงกรานต์บ้านเราแต่อย่างใด แต่เป็นเทศกาล Easter ค๊า
เป็นวันขอบคุณพระเจ้าของชาวคริสต์
เริ่มต้นที่ Good Friday ในวันศุกร์ ส่วนวันอีสเตอร์จริง ๆ ตรงกับวันเสาร์ เลยไปชดเชยวันจันทร์อีกหนึ่งวัน


เรามีเพลนจะไปเที่ยวเทศกาลนี้ที่ โอลิมปิค ปาร์ค กันอีกครั้ง พี่อ้อหมายมั่นว่าปีนี้จะไม่ยอมพลาด
เพราะตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ พี่อ้อไปทุกปี จนมาปีที่แล้ว ที่เราขี้เกียจไป เพราะปีก่อนนู้นก็ไปแล้ว ( อารมณ์แบบ เคยไปแล้ว รู้แล้วว่ามันเป็นแบบไหน ก็ไม่อยากรู้ ไม่อยากไปแร่ะ ) แต่พี่อ้อชอบมั่ก ๆ
ถ้าก้นดำไม่กลับไทย คงได้หอบหิ้วกันไปอีกครั้งนิ ปีนี้หนูโตแล้ว คงจะสนุกกว่าปีก่อนนู้น ที่ยังไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร นอกจาก แหกปากร้องเป็นภาระแม่ได้อย่างเดียว



ตอบเม้นท์ค๊า

คุณกี้
ถึงจะเป็นอย่างที่คุณกี้เดาว่าไม่ได้แพ้ปลาหมึก แต่แพ้สารบางอย่างในตัวปลาหมึก
แต่สรุปคือ ก็อดกินปลาหมึกอยู่ดีอ่ะค่ะ T T



เต่านา
อืม เราอาจจะแพ้ปลาหมึกเพราะมันมีหนวด ก็ได้เนอะ
มิน่า กะพี่อ้องี้ เราชนะตล๊อด ตลอด 555 เพราะพี่อ้อไม่มีหนวดนิเอง



ducky
ภาระกิจอันใหญ่หลวงเลยทีเดียวแหล่ะเป็ดเอ๊ย
พี่อ้อขนเสื้อผ้าออกมาซัก มาอบกันหมดเลย กะว่าความร้อนอาจจะช่วย ฆ่าเชื้อโรคได้ ซัก ๆ อบ ๆ เก็บ ๆ กันอยู่หลายรอบ หลายวัน
แย่งเวลาหนุงหนิงไปอีกแร่ะ



Happy py
อืมมม นั่นสิเนอะคุณพี่ ยุงที่นี่จะเกลียดตะไคร้หอมรึป่าวน๊า
ตายละหว่า ลืมคิดไป ทำไงดี
หรือจะลองซื้อตะไคร้สดมาสักต้น ลองโฉบ ๆ ดูก่อนดีหว่า



น้องขวานนน
มีอะไรบางอย่างให้ป้าขวัญลองทำดู
ลองยกมือทำท่ามะเหงก แล้วยื่นใส่ให้ก้นดำ ถามชีว่า เอามั้ยเนี่ย
พี่อยากรู้ว่า ชีจะมีปฏิกิริยาแบบเดียวกะที่พี่ทำกะชีป่าว หุ หุ
( แกล้งหลานนี่มันสนุกจริง จริ๊ง )

ป้าขวัญลองถามชียังว่ารถไฟร้องยังไง เสียงปุ๊น+สีหน้าของชี เร้าใจมั่ก ๆ
ยังมีเสียงเป็ด กะ หมูอีกนะ เป็นสัตว์อินเตอร์นะค๊า ร้องไม่เหมือนเป็ดกะหมูไทย
เป็ดชีร้อง แคว๊ก ๆ
หมูชีร้อง อ๊อย ๆ
เสียงแบบเดียวกะในการ์ตูนเป๊ะ



Personlove
ขอบคุณมาก ๆนะค๊า สำหรับความห่วงใย
ดูแลตัวเองเช่นกันค่ะ



คุณตั๊ก
เคยแพ้เห็ดหอมอีกอย่างนึงค่ะ แต่เป็นแค่ดอกนั้นดอกเดียว ประมาณว่าไปกินหมี่ผัดเจ
ในวันแรกของเทศกาลกินเจ สันนิษฐานว่า อาจจะเป็นเห็ดที่เก็บมาจากปีมะโว้
กินวันแรกเลยซวย แม่ค้าคงทยอยเอาเห็ดเก่ามาใช้ก่อน
เพราะหลังจากนั้น ก็กินอีก ยังสบายดี ชนะเลิศค่ะ

ส่วนไอ้ตุ่มที่เราเป็นกันเนี่ย มันมาแต่สีอ่ะคะ ไม่บวม ไม่คันแต่อย่างใด
แดงอย่างเดียว ประมาณว่า ลืม ๆ มันไปก็ไม่รู้สึกว่าแพ้
แต่พี่อ้อเป็นประเภท เป็นอะไรต้องไปหาหมอ เด๋วมันเป็นเยอะ
แต่ต้าเป็นประเภท ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา 555



คุณวดี
ขอบคุณค๊า
นี่กะว่าถ้าช่วงไหนอ้วนจัด จะกินปลาหมึกมันซะเลย
เผื่อจะหายไปอีกสักโล สองโล ^ ^


ท้ายสุด... ฝากสารน์รักถึงแม่ก้นดำ
อุ๊เอ๊ย กลับมาได้แร้ว คิดถึงงงงงงงงงงงง
ไม่มีใครให้โทรหา โทรเม้าท์เลย
ไม่มีใครให้อัพเดทความงามกันเลย

ล่าสุดหลังจากที่ไนท์ครีมหมด แล้วปล่อยให้หน้าไร้การดูแลมาหลายอาทิตย์
พี่ไปถอยเซรั่มทองที่คุ้นเคยมาใช้อีกรอบแร้วนา ( ก็ของเค้าดีจริง ๆ )
คราวนี้ได้อายครีมกะไนท์ครีมมาด้วย น้องคนขายเชียร์มา
พี่อ้อเห็นพี่ซื้อเซรั่ม กลัวน้อยหน้า เอามาด้วยหลอดนึง
ซื้อไป 4 อย่าง ได้แถมครีมรกแกะมา 3 กระปุก
เค้ามีขายคอลลาเจนแบบที่น้องฮารท์ขายด้วยละ ทั้งกินทั้งทาเลย

ว่าแต่ คอร์สหน้าเด้งของคุณน้องเป็นไงมั่ง ได้ผลดีเกินคาดป่าว
หวังว่าคงเด้งกลับมาเลยเน้อ
เด๋วคืนนี้โทรหาที่เบอร์ป้าขวัญน๊า