แพ้

Wednesday 1 April 09






วันนี้พี่อ้อมีนัดตอนบ่ายสองโมงครึ่ง
กับคุณหมอมณี หมอไทยประจำคลีนิคแถว maraubra




พี่อ้อไม่ได้ป่วย แต่ดันเกิดตุ่มแดง ๆ เม็ดเล็ก ๆ ตามตัว
ล่าสุดเมื่อวานนี้เริ่มคุกคามขึ้นมาบนใบหน้า
เราสันนิษฐานกันว่าน่าจะเกิดจากแมลงตัวเล็ก ๆ จำพวก ไรฝุ่น
ซึ่งก้อน่าจะมาจากตู้เสื้อผ้า built-in ที่เก่ามั่ก ๆ มันอาจจะเป็น
ที่ซุกหัวนอนของแมลงพวกนี้






แรก ๆ พี่อ้อบ่นว่าเวลาใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้ว รู้สึกคัน ๆ ขา


วันจันทร์ เจอกันตอนเย็น พี่อ้อถลกกางเกงให้ดู ตุ่มแดง ๆ หลายเม็ด
ขึ้นอยู่บนขา




วันอังคาร มาเริ่มลามมาที่ตัวและแขน




วันพุธ เริ่มระรานขึ้นที่หน้า เลยได้ฤกษ์ไปหาหมอดีกว่า




อันที่จริงเราก็เป็นด้วย แต่น้อยกว่า ตอนแรกนึกว่ายุงกัด แต่ดูจากลักษณะตุ่ม เริ่มไม่มั่นใจ
ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ เจอยุงกัดนับครั้งได้ ยังแอบดีใจว่าดีจังที่ประเทศนี้ไม่มียุง เพราะเป็นอะไรที่
แพ้เอาเรื่อง โดนกัดทีนึงบวมเต่งแดงเห่อไปหลายอาทิตย์




หมดปัญหาเรื่องขาลายเพราะยุงนับตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ จนกระทั่ง ย้ายบ้านเนี่ยแหล่ะ
คืนแรก เอ๊ะ ทำไมได้ยินเสียงยุงบินหวี่ ๆ อยู่ข้างหู
มันไม่ได้บินแค่หูเรา มีแวะไปหูพี่อ้อด้วย ชัดเลย ที่นี่มียุงนี่นา




อาจจะเป็นเพราะข้างตึกที่เราอยู่ เป็นบ้านที่ปลูกต้นไม้ใหญ่ รกอย่างป่า
ตอนแรกที่เห็นยังดีใจว่าดีจังเลย มองจากหน้าต่างห้องครัวไปก็เจอต้นไม้เต็มไปหมด


ต้นไม้ + น้ำขังเพราะฝนตก = ลูกน้ำ = ยุงงงงงง




ยุงไม่เยอะ แต่ก็สร้างความรำคาญได้เวลามันบินมาแซวข้างหูตอนนอน


ห้องเก่าที่เคยอยู่ ชั้น 4 เปิดหน้าต่างมาเจอ Park และที่โล่ง สูงไป ยุงบินไม่ไหว


ห้องใหม่ที่กำลังอยู่ ชั้น 2 เปิดหน้าต่างมาเจอ ป่าของบ้านข้าง ๆ สูงกำลังดี ยุงบินสบาย






กลับมาเรื่องหาหมอต่อ
กลับมาพร้อมกับข้อสันนิษฐานของหมอที่ว่า คงเป็นแมลงเล็ก ๆ อย่างที่เราคิดกันนั่นแหล่ะ
หมอจ่ายยาทามาให้หนึ่งหลอด
หาหมอที่นี่ ค่าตรวจต่อครั้งอย่างต่ำ $50 เขียนใบสั่งยา แล้วไปซื้อยาเอาเองต่างหาก
ใช้บัตรประกันสุขภาพนักเรียน เคลมคืนได้ $30 หน่อย ๆ


ทางที่ดีที่สุด ห้ามป่วย ดูแลตัวเองกันสุดชีวิต






ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ ใช้บริการไป 2 ครั้ง


ครั้งแรกปวดท้องรุนแรง ทนไปหนึ่งวัน ยังไม่หาย สุดท้ายไม่ไหว ไปคลีนิคแถวบ้าน
ลากพี่อ้อเข้าไปด้วย เพิ่งมา ภาษายังอ่อนเหลือหลาย พูดกะหมอไม่รู้เรื่อง
เสียค่าคุยกะหมอไป $60 + ค่ายา $10 กว่า


หมอสรุปว่า น่าจะแพ้อาหาร


เราสรุปเอาเองว่า น่าจะสืบเนื่องมาจากโป๊ะแตกทะเลที่ร้านไทย ใส่ปลาหมึก ไม่ได้กินตัว แต่กินน้ำซุป








ครั้งที่สอง หน้าร้อน ปลายปีที่ผ่านมา ท้องเสียอีก ถ่ายทั้งคืน ทนไปหนึ่งคืนกะอีกครึ่งวัน
ไม่ไหว ไม่มีแรง ไปหาหมอคลีนิคเดิม คราวนี้ไปเองได้ ภาษาพอสื่อสาร
ท้องเสียคืนเดียว น้ำหนักหายไป 2 กิโล เยี่ยม!!
เสียค่าคุยกะหมอไป $ 60 + ค่ายาอีกเกือบ $20


หมอสรุปว่า ติดเชื้อไวรัสในทางเดินอาหาร






ปกติไม่เคยแพ้อาหารชนิดใด ๆ ธาตุแข็งแรง กินได้ทุกอย่าง อยู่มาวันหนึ่งเมื่อ7-8 ปีก่อน ไปกินปลาหมึกตัวอ้วนนึ่งมะนาว กินไปคำเดียว เดินกลับยังไม่ถึงออฟฟิต คลื่นไส้ วิงเวียน ปั่นป่วน ท้องเสีย อาเจียน
ไปหาหมอ หยุดงานไป 2 วัน






หยุดกินปลาหมึกไปแป๊บนึง ไม่เข็ด ยังไม่ยอมแพ้ ยังโปรดปรานปลาหมึกอยู่
ไปกินทาโกะยากิที่ โออิชิ ลูกเดียว ท้องเสียไป3-4 รอบ
ชัดเลยทีนี้ แพ้ปลาหมึก ได้ไงเนี่ย เคยกินได้มาตลอด






อาทิตย์ก่อน พี่อ้อซื้อ caramari ring มากิน ( เป็นปลาหมึกวงทอดขายคู่กะพวกเฟร้นฟรายด์ )
พี่อ้อยื่นให้ชิม บอกว่าอร่อยดี หันไปมองค้อนไปทีนึง
พี่อ้อบอก มันทอดแล้ว ใช้ไฟแรงสูง คำเดียว ไม่เป็นไรหรอกมั้ง


เชื่อพี่อ้อ กัดไปคำนึง อืม รสชาติดี รสชาติปลาหมึกที่คุ้นเคย


ผ่านไป ไม่เห็นเป็นอะไร ยังสบายดี






อยากลองอีก จะแพ้มันได้ยังไง อยากกินทาโกะ อยากกินยำปลาหมึก
ติดอยู่เรื่องเดียว ที่นี่ ค่าหมอแพงเหลือเกิน




ไม่เป็นไร ไว้กลับเมืองไทยไป จะลองกินใหม่ ไว้เจอกันนะเจ้าปลาหมึก






ปล. น้องขวัญเอ๋ย ฝากบอกแม่ก้นดำด้วย พี่ฝากซื้อตะไคร้หอมกันยุงหน่อยจิ