August... เข้าสู่เดือนสุดท้ายของ Winter แล้ว
แต่อากาศก็ยังหนาวอยู่ดี
ยังคงมีฝนเทกระหน่ำลงมาให้ยิ่งสั่น
ยังคงมีลมกรรโชกแรงให้หวั่นไหว
วันไหนแดดแรง ๆ ฟ้าใส ๆ แทบจะรีบแต่งตัวออกจากบ้าน
ไปเดินเล่นสังเคราะห์แสงให้สมกับเป็นวันอากาศดี
สมัยอยู่ไทย ชอบมากมาย เวลาฝนตก ฟ้าเทา ๆ ทึม ๆ
มันให้ความรู้สึกแปลก ๆดี
พอมาอยู่นี่ ความรู้สึกก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
ปีแรก อยากหนาว ๆ อยากเจอหน้าหนาว ชอบ ๆ
ปีที่สอง ยังชอบอยู่ เวลาเดินพ่นควันออกปาก สนุกดี หนาวได้อีก
ปีที่สาม เริ่มชา หนาว หนาวไป หนาวไปไหนเนี่ย
ปีที่สี่ เอ้ย ธรรมชาติ หรี่แอร์หน่อยมั้ย หนาวจะตายแล้วเฟ้รยยย
ในด้านของสภาพจิตใจ ก็มีบ้างที่เป็นไปตามสภาพอากาศ
วันไหนที่ฟ้าอึมครึม ฝนปรอย ก็จะหดหู่
จะเป็นมากช่วงกลางวัน ที่ต่างคนต่างไปทำงาน ไม่ได้เจอกัน
ตกเย็น พอกลับบ้านมาเจอกัน ก็หาย
แต่ถ้าวันไหนที่เรามีปัญหากัน ไม่เข้าใจกัน
ความหดหู่ทางจิตใจ จะเพิ่มมากเป็นทวีคูณ
ยิ่งถ้าเคลียร์ไม่จบภายในหนึ่งวัน
จะทิงนองนอยมากมายมหาศาล
เหมือนว่าอยู่ตัวคนเดียวในโลกใบใหญ่ ไม่มีใครเลย T T
แต่ก่อน ยังไม่เป็นมากมายเท่าไหร่
แต่พอเสียแม่ไป ทุกครั้งที่เสียใจ จะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ จะต้องคูณไปอีกสิบ
เช้าวันจันทร์ หลังจากวันเกิดพี่อ้อ
ก่อนไปทำงาน พี่อ้อบอกว่า เมื่อคืนเค้าฝันถึงแม่ตัวเองล่ะ
ฝันว่า... พี่อ้อกำลังนั่งอยู่ในกลุ่มคนที่กำลังทำพิธีอะไรสักอย่าง
แล้วพี่ที่นั่งอยู่ที่พื้น กำลังค่อย ๆ เขยิบ ๆ ตัวเองออกมาจากวง
ถัด ๆ ก้นมา จนชนอะไรสักอย่าง
หันไปมอง ก็เห็นเป็นเท้าคู่หนึ่ง
จากเท้า สายตาก็เงยขึ้นไปมอง
ความรู้สึกในฝันบอกว่า นี่คือแม่ต้า
แม่พูดอะไรสักอย่างกับพี่ แต่พี่จำไม่ได้
จำได้แค่ว่า ฟังแล้วรู้สึกดี มีความสุข
...............................
แม่กับพี่อ้อ ได้เห็นกันแต่ในรูป
คุยกันทางโทรศัพท์ แล้วก็Webcam MSN
ไม่มีโอกาสได้เจอกันตัวเป็น ๆ
ยังจำได้ ว่าปีแรกที่ต้ากลับไทย
เราคุยกันทางเอ็ม แล้วเปิดกล้อง
แม่บอกว่า พี่ดูเป็นคนใจดี คุยไปยิ้มไป ต้ารีบถามต่อ ว่าพี่หล่อมั้ย
แม่ก็ตอบเอาใจลูกสาว ว่า หล่อจ๊า
ถ้าแม่ได้เจอพี่ แม่คงรู้สึกเหมือนมีลูกเพิ่มมาอีกคน
แม่เป็นคนน่ารัก เสียดายที่เราไม่มีโอกาสได้.....
...............................
ช่วงเดือนนี้ ถ้าซื้อแผ่นรายการไทยมาดู
คงมีแต่แขกรับเชิญคู่แม่ลูกมาให้สัมภาษณ์
พี่อ้อบอกว่า ให้เวริ์ดข้ามไปเลย ไม่ต้องดู
...............................
พี่บอกว่า ให้ต้านึกถึงสิ่งที่ดีดี ภาพความทรงจำดีดี
เพื่อทำให้เรามีความสุขและเข้มแข็งในทุก ๆ ครั้งที่นึกถึง
พยายามทำ แต่ยังทำไม่ได้
ยังคงเศร้าใจแทนที่จะสุข ในยามที่นึกถึง
ยังคงมีน้ำตาเวลาฟังเพลงบางเพลง
...............................
เมื่อวาน ดูละครเรื่อง กุหลาบไร้หนาม
ฉากที่นางเอกนั่งเศร้า รอคนรักเก่าที่เคยสัญญา
ว่าจะมาฉลองวันเกิดกันทุกปี
เพลงประกอบฉากเป็นเพลง ของปาล์มมี่ - ความเจ็บปวด -
ดูไป น้ำตาคลอ ไม่ได้อินกับหนัง
แต่เพลงมันสะกิดความรู้สึก.. อีกครั้ง
...............................
กับบางประโยคที่ฟังทีไร สะกิดใจได้ทุกที
ฝุ่น - เธออยู่ที่ไหน คิดถึงเธอ จากนี้ไม่มีสิทธิเจอ จบแล้วก็เข้าใจ
แต่จะให้ทำยังไง เมื่อในหัวใจมันจดจำ
เธอรู้หรือเปล่า - เธอรู้หรือเปล่า ความเหงากับความว่างเปล่า ปวดร้าวเพียงใด
เมื่อต้องคอยแต่คนที่ไม่มีวัน.. กลับมา
...............................
ปล. แม่คะ ทำไมไม่เห็นมาเข้าฝันหนูบ้างเลย
หรือหนูฝันทุกวัน ฝันสะเปะสะปะ ฝันเรื่อยเปื่อย
จนแม่ไม่รู้จะมาเข้าช่วงไหนดี
พี่อ้อไม่ค่อยฝัน นาน ๆ ฝันที เลยดูมีสาระ น่าเชื่อถือมากกว่า รึเปล่าค่ะ
วันแม่ปีที่แล้ว หนูโทรหาแม่ เราบอกรักกัน
หนูยังเขียนลงบล็อกอยู่เลย จำได้
ปีนี้ และปีต่อ ๆ ไป หนูก็จะบอกแม่ในใจ
"หนูรักแม่ค่ะ"
สู้ ๆ นะจ๊ะพี่สาว ยังไงพี่ยังโชคดีกว่าใครตั้งหลายคนน้า ยังมีโอกาสได้บอกรักแม่มาตั้งสามสิบกว่าปี บางคนยังไม่มีโอกาสได้บอกรักแม่เลย...ตอนนี้แม่พี่เค้าไปสบายแล้ว และอุ๊ก้อเชื่อว่าเค้าหมดห่วงเรื่องพี่แล้วล่ะเพราะแม่คงรู้ว่าพี่อ้อดูแลพี่ได้ อดทนนะจ๊ะ แล้วทุกอย่างจะค่อย ๆ ดีขึ้น อย่าคิดว่าไม่มีใคร พี่มีคนที่รักพี่อยู่เยอะแยะไปหมด หนึ่งในนั้นมีอุ๊ มีกีต้าร์ (ไม่รู้ทำให้อบอุ่นกันจนร้อนหรือเปล่า...ไขมันบังตา55)
ตอบลบรักนะ...always
ถ้าแม่ไม่มา แสดงว่าแม่ไม่มีห่วงแล้วไงคะ
ตอบลบแม่คงจะไปสบายแล้วเนอะ ^^
กี้เอง
คุณแม่ท่านคงหมดห่วงและเป็นนางฟ้าอยู่บนสวรรค์แล้วหล่ะ
ตอบลบ...
แสดงว่าแม่ไม่เป็นห่วงแล้วล่ะเนอะ
ตอบลบเพราะแม่รู้ว่ามีคนดีๆคอยดูแล...
...
นานๆฝันที ดูมีสาระ น่าเชื่อถือ
^
^
^
ขอขำตรงนี้นิดนึง^^
พี่ยังคงบอกรักแม่ผ่านบล็อกนี้ได้ทุกๆวันแม่ของทุกปี และทุกๆวันด้วยค่ะ นู๋เชื่อว่าคุณแม่พี่ต้องได้รับรู้ ไม่ว่าจะในบล็อกหรือความรู้สึกในใจ
ตอบลบตอนพ่อพัชเสีย ถึงวันพ่อ วันเกิดพ่อ ปีแรกๆ ทรมานมาก หวังว่าพี่จะเข้มแข็งนะคะ พัชเองก็ไม่เคยฝันถึงพ่อเลย ใครต่อใครพากันบอกว่าฝันถึงนู้นนี่ แต่นู๋ไม่เคยเลย คงเป้นเพราะพ่อหมดห่วง รู้ว่านู๋บึกบึนพอจะอยู่บนโลกใบนี้ได้ตลอดรอดฝั่ง
สู้ๆนะคะ Love Love
Patty ;D
คุณต้ากลับมาเมื่อไหร่ ตั๊กแบ่งแม่ให้ยืมกอดค่ะ
ตอบลบอ่านแล้วซึ้งมากมาย...คุณต้าร์ทำซึ้งทำเอาคนอ่านน้ำตาคลอเลยคะ
ตอบลบความรักที่คุณต้าร์มีให้แม่ยังไงก็ไม่มีวันจางหายไม่ใช่หรอคะ...
เพราะฉะนั้นถึงแม้ว่าวันนี้เราจะไม่ได้เจอแม่
แต่แม่ก็ยังอยู่เคียงข้างเราเสมอนะคะ
ปล.สู้ สู้ จะเป็นกำลังใจให้คะ
แม่อุ๊
ตอบลบจะว่าไป พี่เพิ่งจะมาเริ่มแสดงออกว่ารักกันกับแม่เมื่อตอนทำงานแล้วนี่เองจ๊ะ
คุณกี้ พี่จุ๊บ
ขอบคุณจ๊า คุณกี้หายไปเลยนะคะ คิดถึง
คุณต้นกล้า
ก็มันจริงนะคะ ^^
Patty
พี่ว่า สงสัยแม่พี่จะคิดอย่างนั้นเหมือนกันอ่ะจ๊ะ
แม่อาจจะคิดว่าพี่ควรจะอึดเหมือนแม่ ^^
คุณตั๊ก
จริงนะ พูดจริงป่าว แล้วต้าต้องไปตบตีแย่งชิงกะคุณนกป่าวคะ
คุณกั๊ส
ขอบคุณมากค่ะ