Good bye

ช่วงนี้ เรามีภารกิจสำคัญที่ต้องทำกันค่ะ นั่นก็คือการย้ายที่อยู่นั่นเอง
อันที่จริงเราไม่ได้อยากย้ายไปไหน เพราะห้องที่อยู่กันปัจจุบันนี้ ถือเป็นสตูดิโอที่ค่อนข้างใหญ่
และอยู่ในทำเลที่สะดวกมากกก แถมราคาก็น่าคบ ทำให้พี่อ้ออยู่ห้องนี้มาร่วม5ปีแล้ว

ส่วนเราเองตั้งแต่มาก็อยู่ที่นี่มาตลอด จนชิน
แต่สืบเนื่องด้วยเจ้าของห้องที่เราอยู่ sheเกิดจะอยากขายห้องขึ้นมา เดือดร้อนผู้อยู่อาศัยอย่างเราสิค่ะ ต้องหาที่อยู่ใหม่ด่วนเลย เพราะคงไม่มีปัญญาจะซื้อต่อเป็นแน่แท้

ได้รับจดหมายแจ้งจากเอเจ่นท์ว่าเจ้าของห้องจะขายตั้งแต่ช่วงธันวาปีที่แล้ว หลังจากนั้นก็มีคน
ทยอยนัดเพื่อขอดูห้องเรื่อยมา เราก็หาที่อยู่ใหม่กันบ้าง แต่ไม่รีบร้อน จนเมื่อเดือนที่ผ่านมา
ดูท่าเหมือนจะมีคนสนใจซื้อจริงจัง และทางเอเจ่นท์ก็บอกว่าจะเปิดการประมูลแล้ว
ทำให้เราต้องเร่งหาที่อยู่กันแบบตั้งใจซะที ขืนนอนใจรอจนมีจดหมายอันเชิญออก
แล้วเกิดยังหาที่ซุกหัวนอนไม่ได้ อาจจะต้องไปแชร์กับคนอื่น ซึ่งเราก็ไม่อยากให้เป็นแบบนั้น


จนกระทั่งเมื่อสองอาทิตย์ก่อน พี่อ้อเปิดเจอห้องว่างจากหนังสือรายสัปดาห์ เลยโทรไปนัดวัน
เพื่อขอดูห้อง ห้องไม่ใหม่มาก เล็กกว่า แพงกว่า แต่แยกห้องครัวเป็นสัดส่วน แล้วก็ไม่ไกล
จากถนนใหญ่ ตอนแรกกลัวว่าอาจจะจ๊อกแจ๊กเกินไป เพราะอยู่ถัดจากถนน Oxford
ซึ่งเป็นถนนใหญ่ และเป็นถนนสายเกย์อีกตะหาก คนพลุกพล่านทั้งคืนทั้งวัน
แต่พอกลับไปดูกันอีกทีตอนกลางคืน ก็พอได้อยู่ เพราะพอเดินถัดเข้าไป ก็เริ่มสงบลง
ลังเลกันอยู่พักนึงว่าจะเอาดีมั้ย หรือจะหาไปเรื่อยๆ แต่ก็กลัวว่า หากขายห้องได้ แล้วเรายัง
หาที่อยู่ใหม่ไม่ได้ มันจะดูฉุกละหุกเกินไป เอาห้องนี้ไปก่อนแล้วกัน ถ้าอยู่ไปไม่ชอบก็
ค่อยหาใหม่


ตัดสินใจได้ดังนั้น วันรุ่งขึ้นก็เลยยื่นเอกสารใบสมัครไป ต้องรีบยื่นเพราะเอเจ่นท์มีขู่ไว้ว่า ห้องนี้มีคนมาดูและสนใจอยู่ 2-3 ราย ถ้าyou ช้าก็อาจจะอด


การหาเช่าบ้านหรืออพาร์ทเม้นท์ที่นี่ จะว่ายากก็ไม่ใช่ ง่ายก็ไม่เชิง แต่มันค่อนข้างชัดเจนในเรื่อง
ของการยื่นเอกสาร ประวัติ รายละเอียดส่วนตัว มากกว่าบ้านเรา
ของบ้านเราแค่มีห้องว่าง มีตังค์จ่าย ก็ขนกระเป๋าเข้ามาซุกหัวนอนกันได้เลย
แต่ที่นี่มันมีขั้นตอนในการเช่าค่ะ เริ่มจาก


เปิดหาบ้านจากสื่อสิ่งพิมพ์ เวป ว่ามีโลเกชั่นที่เราต้องการและ ราคาที่จ่ายไหวอ่ะป่าว
(โดยส่วนใหญ่เจ้าของห้องจะติดต่อผ่านเอเจ่นท์ให้หาผู้เช่าให้)
พอเลือกได้ห้องที่ถูกใจแล้ว ก็ดูว่ามีรายละเอียดนัดเปิดให้ดูห้องเมื่อไหร่ บางห้องอาจจะต้อง
โทรไปนัดกับเอเจ่นท์ให้มาเปิดห้องให้ดู พอไปดูห้องแล้ว เกิดถูกใจ อยากได้มาครอบครอง ก็ต้องขอเอกสารจากเอเจ่นท์เพื่อกลับมากรอกรายละเอียด และเตรียมเอกสารที่ใช้แนบ
( รายละเอียดในใบนี้จะคล้าย ๆกับการยื่นขอบัตรเครดิต ทำนองนั้น)
พอเรามั่นใจในคุณภาพของเอกสารเรา ก็แฟกซ์ส่งให้เอเจ่นท์
โทรเช็คกันนิดนึงเพื่อความสบายใจ ว่าข้อมูลของเราถึงปลายทางเรียบร้อย

รอค่ะ รอ ลุ้น ลุ้น ลุ้น
(ระหว่างนี้ทางเอเจ่นท์ก้อจะทำการเช็คเอกสาร โทรถามข้อมูลนู้นนี่นั่น และ เลือกผู้เช่าที่ดูมีอันจะกินสุด คิดว่าอย่างนั้น)

ห้องที่เราถูกใจ ก็อาจจะมีคนอื่นถูกใจด้วยเช่นกัน เพราะฉะนั้น อาจจะมีหลายรายยื่นเอกสารมาพร้อมกัน
วัดดวงค่ะ ถ้ามันจะเป็นของเรา เราก็คงได้มันมา



สองวันถัดมา เอเจ่นท์โทรมาขอเอกสารเพิ่มเติม วุ่นวายกันอยู่นิดหน่อย แล้วก็จบลงตรงที่ได้ห้องมาเป็นของเรา วันรุ่งขึ้น แวะเข้าไปจ่ายมัดจำ เซ็นเอกสารสัญญาการเช่า รับเงื่อนไขต่าง ๆ รับกุญแจ โทรแจ้งย้ายออก


ตอนนี้ก็ทยอยเก็บสมบัติบ้ากันได้ ก่อนที่จะขนย้ายกันในวันเสาร์ที่จะถึงนี้
จะว่าไปก็น่าใจหาย มีความทรงจำมากมายตลอดระยะเวลาที่อยู่ที่นี่ ที่ห้องนี้
วันไหนที่เราต้องผ่านมาหน้าตึกนี้ เราคงคิดถึงมัน


good bye some part of our memories