หกเดือนในไทย ภาค 3

3 พฤศจิกายน 2553

หลังจากอยู่เมืองไทยได้ 4 วัน

รู้สึกว่าการเดินทางในการใช้ชีวิตแต่ละวัน มันไม่ค่อยสะดวกโยธินเหมือนเคย

พี่อ้อเลยตัดสินใจ ไปถอยมอเตอร์ไซด์มาใช้เป็นพาหนะในการเดินทาง

( ด้วยความที่โปรดปรานการขี่มอเตอร์ไซด์เป็นทุนเดิม )

ที่จริง พี่อ้อบอกไว้ตั้งแต่ตอนอยู่ที่โน่น ว่ายังไงก็ขอมีไว้ในครอบครองด้วยหนึ่งคัน

แต่ต้าไม่ค่อยปลื้มการซ้อนมอเตอร์ไซด์สักเท่าไหร่

รู้สึกว่ามันอันตราย ยังไงก็เนื้อหุ้มเหล็ก แต่เหตุผลของพี่อ้อคือ

มันสั่งได้ อยากให้ไปถึงภายในกี่นาที กี่ชม ก็สามารถ

รถติดก็ไม่ต้องกลัว ซิกแซกไปได้

ถึงแม้ไม่ค่อยได้ใช้ก็ขอมีไว้ " เอาไว้ขี่ไปซื้อขนมให้ดาร์ลิ่งกินไง "

อืม เหตุผลพอฟังได้

ก็เลยได้ฟีโน่คันนี้มาไว้ในครอบครอง

กลายเป็นแว๊นบอยสก๊อยเกริล์กันไป

( จะว่าไป ก็ชักจะคล้อยตาม ไปไหนมาไหนสะดวกดีแหะ ซอยเล็กซอยน้อยก็เข้าได้

หลงทางก็ไม่เลยเถิด เพราะเลี้ยวกลับง่าย

ยิ่งสะดวกมากเวลาไปตระเวณหาของกินยามค่ำคืนแถวเยาวราช )

...................................

26 พฤศจิกายน

หลังจากตระเวณดูและหาข้อมูลอยู่สัก 2 อาทิตย์

คนขับพร้อม ใบขับขี่พร้อม เราก็ได้ "ด.ญ. ตั้งใจ"

มาไว้ในครอบครองอีกคัน (น้องเป็นผู้หญิง แต่จะเลี้ยงให้เป็นสาวหล่อ 555)

ได้รถปุ๊บ ก็เดินทางไกลกันเลย

ทริปแรกของเราและน้องตั้งใจ มุ่งหน้าสู่บ้านเกิดต้าเอง

เพื่อที่จะได้กลับไปจัดการธุระปะปังทั้งหลายที่ยังรออยู่

พอเริ่มเข้าสู่ตัวเมืองหาดใหญ่ ใจก็เริ่มสั่น

ความรู้สึกแย่ ๆ บอกไม่ถูกเริ่มกลับมา

สถานที่เดิม ๆ ภาพเดิม ๆ กับสิ่งที่ไม่มีวันกลับมา

ใช้เวลาอยู่ที่บ้านเกือบอาทิตย์ ถ้ามากกว่านี้จะยิ่งแย่

กลับดีกว่า ไว้ค่อยมาใหม่

ขากลับแวะเที่ยวหัวหินสักหน่อย

เลือกพักที่ วิกหัวหิน เพราะพี่อ้ออยากดูละครของครูเล็ก

สมัยยังสาว พี่อ้อไปดูละครของครูที่ซอยวัดระฆังบ่อย ๆ

พอกลับมา ก็ยังแวะไป ถึงได้รู้ว่า ย้ายมาที่นี่กันแทบจะหมดแล้ว

จะเหลือเล่นที่เดิมบ้างเป็นบางโชว์

บ้านครูเล็ก

ห้องพักของเรา " บ้านหญิงอ้วน "

พวงกุญแจบ้าน ออกไปไหนต้องหิ้วไปด้วย

ห้องอาบน้ำ มองเห็นพระจันทร์ด้วย

โรงอาหาร ครูเล็กมากินที่นี่เหมือนกับเด็ก ๆ

ห้องพักแบบหมู่คณะ

ตู้เสื้อผ้า

ลานกว้าง ๆ นี่เป็น ตลาดเรียนรู้

กำลังฝึกซ้อม สำหรับโชว์ก่อนละครคืนนี้

ได้มาแล้วน๊า เพลินวาน

ปิดท้ายทริปทางไกลนี้ด้วย ตลาดน้ำอัมพวา

..................................