วันจันทร์ที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2553

Good bye Sydney... T T

29 ตุลาคม 2010



หมดเวลาของแรงงานไทยในต่างแดนกันแล้ว!! ^__^


ระยะเวลาหลายปีที่เราได้มีโอกาสใช้ชีวิต อยู่ กิน เที่ยว เล่น และเรียนรู้

กับหลากหลายประสบการณ์ใหม่ ๆ ในดินแดนที่ไม่ใช่บ้านเกิด

หลายสิ่งที่คงไม่มีโอกาสได้ทำหากยังอยู่ในเมืองไทย

ก็มีโอกาสได้ทำ ได้เรียนรู้ ได้ฝึกฝน ที่นี่



จากกันคราวนี้ ไม่รู้จะมีโอกาสกลับมาอีกมั้ย

จะว่าไป ที่นี่ เต็มไปด้วยความรัก ความผูกพัน และเรื่องราวมากมาย

เสียงหัวเราะและน้ำตา ระหว่างเรา

รวมถึงมิตรภาพของเพื่อน


ช่วงแรกที่ตัดสินใจกันแล้วว่าจะกลับ

ตื่นเต้น ดีใจ นับวันรอ

ยิ่งใกล้วันที่จะกลับ ทุกสิ่งอย่างดูยุ่ง ๆ วุ่น ๆ

วันเวลาที่น้อยลง แต่ยังมีหลายสิ่งต้องสะสางและจัดการ


ข้าวของเครื่องใช้มากมายตามระยะเวลาที่อยู่

ทยอยแพ็คข้าวของที่จะเอากลับไทย

บางส่วนก็ขาย ทิ้ง แจก

สิริรวมแล้ว นับได้ 34 ลัง ( ส่วนใหญ่หนักไปทางของเล่น ของสะสมของพี่อ้อ )



ใกล้วันกลับ เริ่มใจหาย

แม่อุ๊นี่ไม่ต้องพูดถึง ร้องไห้เป็นผีบ้าตั้งแต่ตอนที่บอกไปว่าจะกลับ

ยิ่งช่วงนี้ กำลังมีน้องของก้นดำอยู่ในท้อง ยิ่งอ่อนไหวง่ายดาย

ณ วันที่อัพนี่ อายุครรภ์น่าจะร่วม 4 ถึง 5 เดือนได้แล้ว



สิ่งนึงที่รู้สึกเสียดายเมื่อต้องจากมาคือ

ไม่ได้มีโอกาสอยู่ดูการเจริญเติบโตของหนูน้อยคนที่สองของแม่อุ๊



4.30 PM

หกสาวพร้อมเพรียงกันอยู่ที่ Airport

บรรยากาศดูอั้น ๆ

แต่ละคนพยายามกลบเกลื่อนความอ่อนไหวของตนเอง

เกรงว่าหากน้ำตาไหลโดยพร้อมเพรียงกัน อาจจะเกิดอุทกภัยขึ้นที่นี่ได้




















มินดี้และก้นดำ ผู้ซึ่งยังคงไม่เข้าใจในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น ก็ลั๊นลาไปตามประสา

เราพยายามอธิบายให้ก้นดำฟัง ถึงการจากกันในครั้งนี้

ชีก็รับฟังแต่คงไม่เข้าใจ

ได้แต่พร่ำเพ้อว่า "ซื้อบัตเตอร์ฟลายมาด้วยนะ"















































ถ่ายได้ไม่กี่รูป ก็ไปเจ๊าะแจ๊ะกับคนขายน้ำซะงั้น



































































































































ตอนนี้ ก็ได้แต่ภาวนา ขอให้พวกเรา ได้มีโอกาสเจอกันอีกที่เมืองไทย

ขอให้ทั้งแม่อุ๊ ก้นดำ และสมาชิกใหม่ ได้กลับเมืองไทยทุกปี

( กลับทีก็จนกันไปเลยง่ะ )

แล้วก็แม่มิ้นท์ที่บอกว่า จะพามินดี้กลับไทยตอนสองขวบด้วย

เราจะได้มีช่วงเวลาที่น่าจดจำร่วมกัน.. อีกครั้ง



Thank you.. my beloved

Thank you.. our best sister

Thank you.. our kids

Thank you.. Australia


Lots of love

We will miss you all


See ya in Thailand

























พี่อ้อเห็นข่าวความเห่อของใหม่ของคนไทย เลยสอยโดนัทจาก Airport

ซึ่งร้านโคตรเงียบเหงาจนเกือบเจ๊ง ไปฝากครอบครัวสักหน่อย

จะได้ไม่ตกเทรน ^^

4 ความคิดเห็น:

  1. ไม่ระบุชื่อ21 ธันวาคม 2553 เวลา 13:23

    อัพช้าไปไมจ๊ะ....

    ตอบลบ
  2. อืมมม ตอนนี้ ก้ออยู่เมืองไทยแล้วสิคะเนี่ย

    ปล. ไม่ได้เม้นนานเลย เพราะเม้น ด้วย gmail ไม่ได้ อ่ะค่ะ

    ตอบลบ
  3. เจิมครับ...

    มาเมืองไทย ทันในช่วง(เสื้อ)แดงเดือดเลย

    เมอรี่คริสมาสต์ล่วงหน้าครับ

    ตอบลบ
  4. ไม่ระบุชื่อ22 ธันวาคม 2553 เวลา 06:49

    เวลาที่ต้องจากใครสักคน มันใจหายจริง ๆ เนอะ แต่อย่างน้อยเราก็จากกันเพื่อเจอกันใหม่

    big_birdy

    ตอบลบ