วันจันทร์ที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ไปดูหนังกัน

พฤหัสบดี 8 กรกฏาคม 2010




วันนี้มีนัดกับอุ๊และก้นดำ

จะไปดู Shrek 3D กัน

บ่ายสามโมงกว่า ๆ แม่และป้า ๆ ไปรับก้นดำที่เดย์แคร์



วันนี้เลือกไปดูที่ East Gardens เป็นห้างใหญ่อีกแห่งนึง

เลือกดูรอบ 6.40 pm

เวลาที่เหลือก็กินข้าว เดินเล่นตามประสา



นี่เป็นครั้งที่สองของก้นดำที่พาชีมาดูหนัง

ครั้งแรกพาไปดูเรื่อง Up ซึ่งก็ถือว่าผ่านไปได้ด้วยดี

ไม่ร้องแหกปากอย่างที่กลัวกันไว้

ซึ่งปกติ ตามวิสัยของก้นดำ ชีจะกลัวสถานที่แปลกใหม่

ที่ไม่คุ้นเคยในครั้งแรก แต่จะค่อย ๆ ปรับตัวได้ในภายหลัง

อิแม่กะอิป้าก็ทำใจไว้แล้วว่าครั้งแรกกับการดูหนังในโรง

อาจจะต้องเสียตังค์ฟรี ชีอาจจะร้องและไม่ยอมเข้าไปดู



...............................




วันนี้.. ก่อนดู สามสาวก็เริ่มบิ้วชี

"กีต้าร์ วันนี้เราจะมาดูหนังกันนะ เรื่องเชร็ค เป็นการ์ตูน

ดูในโรงหนัง มีจอใหญ่ ๆ บะเริ่มเลย"

"มะเอา มะเอา"


สามสาวก็พยายามหว่านล้อมชีอีก ด้วยเหตุผลต่าง ๆ นานา

ชีนิ่งเงียบไปอึดใจ เหมือนคิดอะไรบางอย่าง

แล้วบอกออกมาว่า

"คีถ้าจะอาวจอเล็ก ๆ" พร้อมกับทำท่าประกอบความเล็ก

โดยกางมืออูม ๆ สองข้างเท่ากับหน้าชีเอง

"โอเค๊ จอเล็ก ๆ เด๋วเราไปดูหนังจอเล็ก ๆ กันเนอะ"


หึ หึ หึ เด๋วก็รู้



...............................




6.40 ตามเวลาตั๋ว


เดินไปหน้าโรง ตกใจมาก ทำไมประชากรล้นหลามขนาดนี้

แถวยาวเฟื้อยเลย

ส่งพี่อ้อไปดูต้นแถวสิ เป็นโรงเดียวกับเรารึป่าว

ปรากฏว่า เป็นโรงที่รอดูเรื่อง Toy story ตะหาก

ส่วน Shrek นั้น ผีหลอกมาก

เนื่องจากหนังเรื่องนี้เข้าฉายมาร่วมเดือน จนจะออกอยู่แล้ว

โรงที่ดูวันนี้จึงเป็นโรงขนาดย่อม

คนน้อย ( มาก ) สามารถเลือกที่นั่งได้ตามอัธยาศัย


พอเราเดินเข้าไปในโรงปุ๊บ

ชีมีท่าทีดูตื่น ๆ เล็กน้อย

คาดว่าอาจจะคิดในใจว่า

"นี่บ้านแกเรียกว่าจอเล็กรึ หลอกกันนี่หว่า"

แต่ชีก็ไม่โวยวาย และยอมไปเลือกที่นั่งดูแต่โดยดี

ช่วงที่มีไตเติ้ลหนังเป็นการ์ตูน

ชีก็ดูสนอกสนใจ และตื่นเต้นไม่น้อย


ครั้งนี้ มีอุปกรณ์ในการดู ก็คือต้องใส่แว่นตา

ซึ่งชีก็ไม่ค่อยให้ความร่วมมือสักเท่าไหร่

อาจจะเป็นเพราะว่าแว่นมันไม่พอดีกับหน้าเธอ








อุปกรณ์อีกอย่างที่เสริมสำหรับเด็กคือ เบาะรองนั่ง




ระหว่างที่ดู บางช่วงที่เป็นบทสนทนายาว ๆ

ชีก็มีเบื่อ บ่นง่วงบ้างอะไรบ้าง

บางทีก็

"ม้ามมี่ what's happened"

"ม้ามมี่ เชร็คไปไหน"

สลับกับการลุกเดินไปนั่งกับพี่อ้อบ้าง กลับมาหาแม่บ้าง



มีอยู่ช่วงนึง เป็นฉากที่เจ้าหญิงและเชร็ค

ถูกแมวอ้วนและดองกี้พาหนีจากการควบคุมของการเป่าฟรุต

มาหลบอยู่แถว ๆ ริมลำธาร

เชร็คพยายามอธิบายให้เจ้าหญิงฟัง ว่าจะสามารถช่วยให้ทุกอย่าง

กลับคืนสู่ปกติได้ ด้วยการจูบ

แล้วเจ้าหญิงก็คว้าคอเสื้อเชร็คมาจูบ


ในขณะที่ก้นดำ ซึ่งยืนเกาะพนักด้านหน้า และดูฉากนี้อยู่

ต้าก็หันไปกระซิบกับพี่อ้อว่า

"ไม่รู้ว่าชีจะเข้าใจว่ายังไงเนอะ"


สิ้นเสียงกระซิบของป้าต้า ก้นดำหันหน้ากลับมาหาพี่อ้อ

พร้อมกับทำปากจู๋ ยื่นหน้าเข้ามาหาพี่อ้อ พร้อมจูบ!!

กร๊ากกกกกกกกก ชีเลียนแบบหนัง



..............................


ออกมาจากโรง พี่อ้อเล่าว่า สมัยเด็ก ๆ ไม่น่าจะเกินสิบขวบ

จำได้ว่า บรรดาลูกพี่ลูกน้องที่บ้านที่โตกว่า

เช่าหนังโป๊มาดูกัน ( ลามกกันแต่เล็กเลย )

น้องสาวพี่อ้อ ซึ่งในตอนนั้น ประมาณสัก 3 ขวบได้ ก็ป้วนเปี้ยนอยู่

มีฉากจูบกัน พี่อ้อหันกลับมาดู

เห็นน้องสาววัยสามขวบ กำลังเอาปากจูบอยู่กะตู้เสื้อผ้า !!!


โอ้ววววว น่ากลัวมาก สำหรับเด็กวัยกำลังเลียนแบบ

ก้นดำเอง ก็กำลังอยู่ในวัยจดจำและทำตาม

วันก่อนดูรายการแข่ง Australian Idol

เป็นการแข่งเต้นคู่ชายหญิง

ก้นดำก็ทำตาม โดยมีป้าอ้อเป็นคู่เต้น

เห็นเค้าหมุนตัว ฉีกขา ตีลังกา ชีก็ทำตาม

เหมือนมั่ง ไม่เหมือนมั่ง ตลกดี

แม่อุ๊บอกว่า ท่าทางชีจะชอบ เพราะวันก่อน ชีมาบอกว่า

"ม้ามมี่ คีถ้าอยากเรียนเต้น"


จัดไปลูก เผื่อโตขึ้นจะได้ไปประกวด Australian Idol !!








ปล. ใครมีลูกมีหลานอยู่ในวัยนี้ อย่าลืมดูแลกันอย่างใกล้ชิดด้วยนะคะ
^ ^





3 ความคิดเห็น:

  1. ไม่ระบุชื่อ12 กรกฎาคม 2553 เวลา 19:18

    ดีนะที่ยังไม่มีลูก 555

    big_birdy

    ตอบลบ
  2. อยาก กลับ ไป เป็น เด็ก จัง....

    ตอบลบ
  3. ถ้ามีเวลาพี่ก้ออัพหน้าใหม่ไปโดยด่วนนะฮ้า น้องอายเค้าคร้า...จริง ๆ ไม่อยากเม้นท์บนนี้เลยอ่ะ เดี๋ยวคนเค้าจะว่าอีนี่พร่ำเพ้อ..เพ้อเจ้อ^^ แต่ก้อไม่รู้ว่าจะบอกพี่ตอนไหนดี ให้นั่งประจันหน้าแล้วบอกกันก้อคงไม่ได้ เพราะคิดว่าพูดไปสองสามคำ อีน้องคงน้ำตาไหลอาบแก้ม (เว่อร์...แต่จริง ๆ นะ^^) ว่าจะเม้นท์ตั้งแต่วันเกิดตัวเองจนถึงวันเกิดลูก ปรากฎว่าจะได้มาเม้นท์อีกทีตอนใกล้วันเกิดพี่อ้อซะงั้นTT" จะอวยพรล่วงหน้าเลยดีไหมเนี่ย อิ อิ

    ก่อนอื่นต้องขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆเรื่องวันเกิดอุ๊ อ่านแล้วชอบทุกแผนเลย แต่เสียดาย..ไม่ได้เห็นเนอะ ปีนี้เป็นวันเกิดที่แย่ที่สุดเลย แต่อย่างน้อยอุ๊ก้อรู้ว่าพี่ไม่ลืม ถึงทั้งวันพี่จะไม่ติดต่อหรือส่งเมสเซสมาเลย แต่น้องก้อมั่นใจว่าพี่ไม่ลืมหรอก คิดว่าต้องมีอะไรเซอร์ไพร์สแน่ ๆ แอบคิดเข้าข้างตัวเองว่า เอ๊...หรือว่าส่งโฮมเสร็จอาจจะไปเจอพี่นั่งรออยู่หน้าบ้าน แต่อันนั้นก้อเกินไปนิดนึง บ้านก้อโคตรไกล อากาศก้อหนาว ไม่น่าจะใช่ เอ..หรือว่าพี่จะมาแอบตรงรถตู้แล้วกระโดดออกมา HBD (อันนี้ก้อเหมือนเล่นซ่อนแอบไปหรือเปล่า^^) สิ่งที่พี่ทำให้ อุ๊ดีใจที่สุดแล้วล่ะ เสียดายที่ไม่ได้ไปส่ง home ด้วยกัน คงได้บรรยากาศกว่านี้^^ และขอบคุณมากๆๆๆๆสำหรับวันเกิดกีต้าร์ที่พี่พาชีไปเที่ยวเยี่ยมเพื่อน ๆ ที่สวนสัตว์^^ เพราะถ้าพี่ไม่ได้พาชีไปไหน วันเกิดชีปีนี้ก้อคงเป็นวันเกิดที่เหมือนวันธรรมดาทั่ว ๆ ไปเพราะอุ๊เองก้อไม่มีเวลาพาลูกไปไหนเลย ขอบคุณสำหรับของขวัญวันเกิดทั้งของอุ๊และของกีต้าร์นะจ๊ะ...ของอุ๊ก้อแปรไปเป็นแว่นตาเรียบร้อย ส่วนของกีต้าร์นั่น...เกลื่อนกลาดตามบ้านในทุกซอกทุกมุมของบ้านคร้า..ประหนึ่งบ้านเป็นบ้านบอลบิ๊กซีกันเลย แต่ชีก้อโปรดมาก ๆ คือเก็บเมื่อไหร่ ชั้นก้อเอามาเทให้มันเต็มบ้านเหมือนเดิม ถึงจะเอาไปใส่ในบ่อยาง ชีก้อยังชอบให้มันกระจายทั่วบ้านมากกว่า^^

    ต่อไปนี้จะพยายามมาเม้นท์บ่อย ๆ ให้เยอะที่สุดในทุก ๆ หน้าที่พี่เขียน เพราะอีกไม่กี่เดือน เราก้อจะไม่ได้เห็นหน้ากันแบบนี้อีกแล้ว พี่อาจจะไม่เท่าไหร่ แต่น้องนี่คงร้องไห้เกลื่อน airport เพราะอยู่มาเกือบห้าปี ไม่มีใครที่ไหนอกจากพี่สองคน อุ๊อาจจะเหมือนคนรู้จักเยอะ แต่คำว่า "เพื่อนสนิท" กับ "เพื่อน" ไม่เหมือนกันนะจ๊ะ ด้วยนิสัยที่ไม่ค่อยดีของอุ๊ คือใครขอให้ทำอะไร อีชั้นก้อจะดั้นด้นทำให้หมด คือไม่ได้ก้อจะพยายามทำให้ได้อะไรทำนองนั้น เลยทำให้มีคนมาขอให้ทำอะไรให้เยอะแยะไปหมด 55 มันก้อเลยทำให้เหมือนมีเพื่อนเยอะมั้ง แต่ถามว่าจะสนิทหรือว่าเล่าทุกอย่าง ทุ่มเทเท่าพวกพี่หรือเปล่า อันนี้ตอบได้เลยว่าไม่ใช่ อุ๊ก้อยังยืนยันเหมือนเดิมว่าอุ๊มีเพื่อนที่สนิทแน่ ๆ หนึ่งคนคือขวัญ ส่วนพี่สองคนเปรียบเสมือนพี่สาว บางทีอุ๊ก้อคิดมากไปเยอะแยะมากมาย พี่ไม่ค่อยรู้หรอกว่าอุ๊น้อยใจอะไร (จริง ๆ ก้อไม่ต้องรู้ก้อได้เนอะ55) แต่สิ่งที่อยากจะบอก...อุ๊นะโคตรรักพี่สองคนเลย คือให้ทำอะไร ถ้าทำให้ได้ ไม่ว่าจะอยู่ที่นี่หรือที่เมืองไทย ยินดีมาก ๆ เสมอๆๆๆๆ กลัวแค่ว่าเดี๋ยวพี่กลับไปจะลืมกันเสียเปล่า ๆ เพราะพอพี่ไปแล้ว อุ๊ก้อคงไม่ได้ไปไหนแล้วล่ะ นึกทีไรใจหายทุกที แค่ภาวนาให้พี่ต้าร์เปลี่ยนใจ 55 ขอช้ากว่านี้อีกนิดได้ไหม^^

    เม้นท์เท่านี้ก่อนนะ ยาวไปกลัวไม่ผ่าน แล้วก้ออายคนอื่นด้วยล่ะ (นี่ขนาดแกอาย??) เอาเป็นว่าอุ๊จะใช้ทุกวันต่อจากนี้ให้คุ้มค่ามากที่สุด ใครจะไปรู้เนอะ ว่าเราจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่ ดังนั้นถ้ามีเวลา...เราจะอยู่ด้วยกันนะพี่ ถึงพี่ไม่อยากจะอยุ่ อีน้องก้อหน้าด้านจะมาคร้า...

    ไปดีกว่า..ไอเลิฟยู...กรู๊ ขนลุก!!

    ตอบลบ