Kitar@Luna Park

อาทิตย์ 18 เมษายน 2010

เป็นวันที่อากาศสดใสอีกวัน

แดดจัดแต่ไม่ร้อน อากาศเย็น ๆ กำลังสบาย

วันนี้ป้า ๆ จะพาก้นดำไปเที่ยวที่ Luna Park อีกครั้ง

หลังจากที่เคยพาไปแล้วไม่ประสบความสำเร็จ

เนื่องจากก้นดำเซื่องซึมเพราะฤทธิ์ยาลดน้ำมูก

คราวนี้เอาใหม่ ก้นดำโตขึ้น และเมื่อคืนพักผ่อนมาเต็มที่ พร้อมลุย

เราใช้เส้นทางเดิม คือนั่งรถเมล์จากบ้าน ประมาณ 15 นาที

ลงรถที่ Circular Quay

แล้วนั่งเรือจาก Circular Quay ไปลง Milson Point

ป้ายเดียว ใช้เวลาประมาณ 10 นาที

วันนี้ก้นดำเริงร่าสุด ๆ พร้อมเล่นทุกสถานการณ์

ป้า ๆ เลยตกลงใจซื้อตั๋วแบบเหมา

ของผู้ใหญ่ $35 เด็กที่ความสูงเท่าก้นดำก็ $25

เหลืออีกไม่กี่เซน ก้นดำก็จะต้องจ่ายในราคาเดียวกับผู้ใหญ่แล้ว

วันนี้ข้อจำกัดของก้นดำ เลยไม่สามารถเล่นเครื่องเล่นบางอย่างได้

ประเดิมภาพแรกก่อนข้ามถนนไปที่ท่าเรือ

ไม่รู้วิญญาณนางแบบในร่างชีหนีไปไหน

โพสต์แบบไม่ค่อยเต็มใจซะงั้น

ทำหน้ายังกะเหม็นอึ

ระหว่างรอเรือ อยู่ดีดี ชีก็เกิดอาการ งอน ขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุ

ป้า ๆ ก็งงกันไป

อยากงอน ก็งอนไป ใครจะง้อ

ออกจากมุมขวา มาลงที่มุมซ้าย

ถึงแล้ว

เริ่มต้นด้วยม้าหมุนสุดคลาสสิค

อันนี้เป็นเครื่องเล่นที่อยู่ติดกันกับชิงช้าสวรรค์

เวลาเหวี่ยงที คนก็กรี๊ดกันที

ก้นดำก็เนียน ๆ กรี๊ดไปกับเค้าด้วย ทั้ง ๆ ที่อยู่บนชิงช้า ( น่ากรี๊ดตรงไหน )

ป้าอ้อ นั่งรออยู่ด้านล่าง เพราะกลัวความสูง ( แมนจัด ๆ )

วิวมุมสูง ถ่ายบนชิงช้าสวรรค์

จากนั้นก็มาต่อที่ลานรถบั้ม ซึ่งต่อแถวนานมากกกกกก

แรก ๆ ก้นดำก็ดูคึกคักดี แต่พอเริ่มลงไปนั่ง ก็ชักนิ่ง ๆ

พอเริ่มออกตัวเท่านั่นละ ซุกจักกุแร้ป้าอ้อจนหมดรอบเลย

ชิงช้าสวรรค์ น้อย ๆ

ดูสายตาที่หล่อนมองชีสิ อิจฉาชัด ๆ

อันนี้เป็นจรวด

ก่อนจะเริ่มเล่น พนักงานจะเดินตรวจให้เด็กคาดเข็มขัด

และอธิบายวิธีการใช้คันโยก เพื่อทำให้เครื่องบินสูงขึ้น

ก้นดำของเรา ซึ่งได้นั่งคู่กับเด็กจีนคนนี้

เครื่องเล่นเริ่มหมุนไปสักพัก จรวดก็เริ่มทยอยบินขึ้น ๆ ลง ๆ

ยกเว้น ลำของสาวเอเชียสองคนเนี่ยแหล่ะ นิ่งสนิท

ป้าต้าเลยตะโกนบอกให้ก้นดำจับคันโยก จรวดจะได้บินขึ้น

ชีนิ่งไปพักนึง แล้วหันไปเจรจาอะไรไม่รู้กับสาวหมวย มือก็ชี้ไปที่คันโยก

สาวหมวยยังหน้านิ่ง เหมือนไม่พร้อมจะรับผิดชอบภาระใดใด

สักพัก จรวดลำของสองสาวก็บินขึ้นไปเหมือนชาวบ้านเค้า

แต่เอ๊ะ ตอนนี้มันบินขึ้นกันหมดทุกลำเลยนี่นา

ตกลง ไม่รู้ว่าสองสาวมีใครโยกให้ขึ้น

หรือพนักงานบังคับให้ทุกลำบินขึ้นก็ไม่รู้

ต่อด้วย รถไฟฟ้า มาหานะเธอ

จำหนุ่มน้อยเสื้อแดง แว่นดำที่นั่งคันแรก คนนี้ไว้นะคะ

ก้นดำเลือกนั่งตามสีโปรด จัดแจงคาดเบลท์เอง เสร็จสรรพ

พร้อมออกเดินทาง

คาดว่าจะเป็นพรหมลิขิตบันดาลชักพา

ให้มาเจอก้นดำอีกครั้ง ในถ้วยกาแฟหมุน ๆ นี่

ถ้วยมีเยอะแยะ he เลือกมานั่งถ้วยเดียวกันกับสาวสวยของเรา

สงสัยคิดอะไรกับก้นดำแน่เลย

ระหว่างที่เครื่องหมุนไป ป้า ๆ ก็นั่งรอ

พอหมดรอบ ป้าต้าก็เดินไปหา เพื่อที่จะรับก้นดำลงมา

พอไปถึงใกล้ ๆ ถ้วยของชี

เห็นชียืนขึ้น เตรียมตัวลง

ระหว่างที่ชียืนรอพนักงานปลดโซ่ที่ถ้วย

สายตาป้าต้าก็เหลือบไปเห็น ก้นดำที่ยืนอยู่

กำลังเอามือของชี กุมมือของหนุ่มน้อยแว่นดำอยู่บนตักของหนุ่มน้อย!!

ตายแร๊วววววววว หลานป้า ทำไมมือไวใจเร็วเยี่ยงนี้

ว่าแต่... ขอเบอร์เค้ามารึป่าวละ ^ ^

……………………….

แหม ถ้าไม่มีเรือยอชท์นี่ จะเหมือนถ่ายอยู่แถวปริมณฑลดีดีนี่เอง

......................

บะ บาย

ปล. ขอขอบคุณอุปกรณ์ประกอบฉาก

ผ้าพันคอสวย ๆ จากน้องขวัญนะจ๊ะ

ใส่แล้วดูดีขึ้นมา 20 % อิ อิ