วันเสาร์ที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

Time to go

อังคาร 3 พฤษภาคม 2010


4.30 pm

ต้า : ฮาโหล

พี่อ้อ : ฮัลโหล กินไรดีวันนี้ ไม่ได้ทำกับข้าวใช่เปล่า

ไปกินโจ๊ก super blow กันมั้ย

ต้า : ฮือ.. ไม่อยากกินอ่ะ

พี่อ้อ : เป็นไรเปล่า ไมเสียงเป็นงี้อ่ะคะ มีอะไรเปล่า

ต้า : ...... กำลังเตรียมเอกสารที่จะต้องเอาไปด้วย

แล้ว..... รื้อไปรื้อมา ก็เจอรูปอ่ะ

พี่อ้อ : โอ๋ ๆ ก็เลยกลายเป็นเด็กขี้แงเลย เด๋วเค้ารีบกลับ เจอกันนะ

ต้า : อือ....




5.15 pm.

พี่อ้อถึงบ้าน เดินมากอดกัน น้ำตาที่เพิ่งแห้งหาย ไหลพรากอาบแก้มอีกครั้ง



..........................




เสาร์ 8 พฤษภาคม 2010


การเดินทางเพื่อกลับไปเผชิญหน้ากับความจริง กำลังจะเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง

Emirates Airline

6.45 pm จาก Kingford smith Airport

ถึง สุวรรณภูมิ กรุงเทพฯ 1.10 am

9 ชั่วโมงกว่า ๆ



ยังไม่รู้ว่าคราวนี้ต้องไปนานกี่วัน ถ้าธุระเสร็จเร็ว ก็ได้กลับเร็ว

ภาวนาให้ขั้นตอนต่าง ๆ และระบบงานราชการไทยเป็นไปอย่าง

สะดวกและรวดเร็ว



ครั้งก่อน กลับไป 10 กว่าวัน

แค่ 3-4 วันแรก อุ๊มาเจอพี่อ้อ

ทักว่าพี่อ้อดูเหมือนพวกไม่ค่อยได้กินอะไรดีดี

ดูทรุดโทรม เหมือนคนอกหัก พักผ่อนไม่เพียงพอ


คราวนี้ คาดว่าต่ำ ๆ คงสัก 3 อาทิตย์

กลับมาอีกที พี่อ้อจะเป็นยังไงบ้างน๊า




คนรักกัน ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันแทบจะ 24 ชั่วโมงมาตลอดระยะเวลาหลายปี

ต้องจากกันไกล ย่อมใจหายและว้าเหว่เป็นเรื่องธรรมดา

ขอให้นี่เป็นครั้งสุดท้าย ที่เราจะต้องจากกันไกลและนานแบบนี้


ต้าจะเข้มแข็ง เพื่อรับมือกับสิ่งต่าง ๆ ที่ต้องเผชิญโดยลำพัง

ขอให้พี่เข้มแข็งและดูแลตัวเองให้ดี เพื่อคอยส่งกำลังใจให้ต้าเช่นกัน


แล้วเจอกันจ๊ะ

Lots of love,
oxox




วันพุธที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

Kitar@Luna Park



อาทิตย์ 18 เมษายน 2010

เป็นวันที่อากาศสดใสอีกวัน

แดดจัดแต่ไม่ร้อน อากาศเย็น ๆ กำลังสบาย

วันนี้ป้า ๆ จะพาก้นดำไปเที่ยวที่ Luna Park อีกครั้ง

หลังจากที่เคยพาไปแล้วไม่ประสบความสำเร็จ

เนื่องจากก้นดำเซื่องซึมเพราะฤทธิ์ยาลดน้ำมูก


คราวนี้เอาใหม่ ก้นดำโตขึ้น และเมื่อคืนพักผ่อนมาเต็มที่ พร้อมลุย

เราใช้เส้นทางเดิม คือนั่งรถเมล์จากบ้าน ประมาณ 15 นาที

ลงรถที่ Circular Quay

แล้วนั่งเรือจาก Circular Quay ไปลง Milson Point

ป้ายเดียว ใช้เวลาประมาณ 10 นาที





วันนี้ก้นดำเริงร่าสุด ๆ พร้อมเล่นทุกสถานการณ์

ป้า ๆ เลยตกลงใจซื้อตั๋วแบบเหมา

ของผู้ใหญ่ $35 เด็กที่ความสูงเท่าก้นดำก็ $25

เหลืออีกไม่กี่เซน ก้นดำก็จะต้องจ่ายในราคาเดียวกับผู้ใหญ่แล้ว

วันนี้ข้อจำกัดของก้นดำ เลยไม่สามารถเล่นเครื่องเล่นบางอย่างได้

ประเดิมภาพแรกก่อนข้ามถนนไปที่ท่าเรือ

ไม่รู้วิญญาณนางแบบในร่างชีหนีไปไหน

โพสต์แบบไม่ค่อยเต็มใจซะงั้น











ทำหน้ายังกะเหม็นอึ




















ระหว่างรอเรือ อยู่ดีดี ชีก็เกิดอาการ งอน ขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุ

ป้า ๆ ก็งงกันไป


















อยากงอน ก็งอนไป ใครจะง้อ















ออกจากมุมขวา มาลงที่มุมซ้าย











ถึงแล้ว








































เริ่มต้นด้วยม้าหมุนสุดคลาสสิค




















อันนี้เป็นเครื่องเล่นที่อยู่ติดกันกับชิงช้าสวรรค์












เวลาเหวี่ยงที คนก็กรี๊ดกันที

ก้นดำก็เนียน ๆ กรี๊ดไปกับเค้าด้วย ทั้ง ๆ ที่อยู่บนชิงช้า ( น่ากรี๊ดตรงไหน )





ป้าอ้อ นั่งรออยู่ด้านล่าง เพราะกลัวความสูง ( แมนจัด ๆ )










วิวมุมสูง ถ่ายบนชิงช้าสวรรค์



















จากนั้นก็มาต่อที่ลานรถบั้ม ซึ่งต่อแถวนานมากกกกกก

แรก ๆ ก้นดำก็ดูคึกคักดี แต่พอเริ่มลงไปนั่ง ก็ชักนิ่ง ๆ













พอเริ่มออกตัวเท่านั่นละ ซุกจักกุแร้ป้าอ้อจนหมดรอบเลย



















ชิงช้าสวรรค์ น้อย ๆ












































ดูสายตาที่หล่อนมองชีสิ อิจฉาชัด ๆ









อันนี้เป็นจรวด





ก่อนจะเริ่มเล่น พนักงานจะเดินตรวจให้เด็กคาดเข็มขัด
และอธิบายวิธีการใช้คันโยก เพื่อทำให้เครื่องบินสูงขึ้น

ก้นดำของเรา ซึ่งได้นั่งคู่กับเด็กจีนคนนี้









เครื่องเล่นเริ่มหมุนไปสักพัก จรวดก็เริ่มทยอยบินขึ้น ๆ ลง ๆ

ยกเว้น ลำของสาวเอเชียสองคนเนี่ยแหล่ะ นิ่งสนิท

ป้าต้าเลยตะโกนบอกให้ก้นดำจับคันโยก จรวดจะได้บินขึ้น

ชีนิ่งไปพักนึง แล้วหันไปเจรจาอะไรไม่รู้กับสาวหมวย มือก็ชี้ไปที่คันโยก

สาวหมวยยังหน้านิ่ง เหมือนไม่พร้อมจะรับผิดชอบภาระใดใด


สักพัก จรวดลำของสองสาวก็บินขึ้นไปเหมือนชาวบ้านเค้า

แต่เอ๊ะ ตอนนี้มันบินขึ้นกันหมดทุกลำเลยนี่นา

ตกลง ไม่รู้ว่าสองสาวมีใครโยกให้ขึ้น

หรือพนักงานบังคับให้ทุกลำบินขึ้นก็ไม่รู้





ต่อด้วย รถไฟฟ้า มาหานะเธอ

จำหนุ่มน้อยเสื้อแดง แว่นดำที่นั่งคันแรก คนนี้ไว้นะคะ










ก้นดำเลือกนั่งตามสีโปรด จัดแจงคาดเบลท์เอง เสร็จสรรพ





พร้อมออกเดินทาง









คาดว่าจะเป็นพรหมลิขิตบันดาลชักพา

ให้มาเจอก้นดำอีกครั้ง ในถ้วยกาแฟหมุน ๆ นี่













ถ้วยมีเยอะแยะ he เลือกมานั่งถ้วยเดียวกันกับสาวสวยของเรา

สงสัยคิดอะไรกับก้นดำแน่เลย


ระหว่างที่เครื่องหมุนไป ป้า ๆ ก็นั่งรอ

พอหมดรอบ ป้าต้าก็เดินไปหา เพื่อที่จะรับก้นดำลงมา

พอไปถึงใกล้ ๆ ถ้วยของชี

เห็นชียืนขึ้น เตรียมตัวลง

ระหว่างที่ชียืนรอพนักงานปลดโซ่ที่ถ้วย

สายตาป้าต้าก็เหลือบไปเห็น ก้นดำที่ยืนอยู่
กำลังเอามือของชี กุมมือของหนุ่มน้อยแว่นดำอยู่บนตักของหนุ่มน้อย!!

ตายแร๊วววววววว หลานป้า ทำไมมือไวใจเร็วเยี่ยงนี้


ว่าแต่... ขอเบอร์เค้ามารึป่าวละ ^ ^


……………………….







แหม ถ้าไม่มีเรือยอชท์นี่ จะเหมือนถ่ายอยู่แถวปริมณฑลดีดีนี่เอง
















......................


บะ บาย




ปล. ขอขอบคุณอุปกรณ์ประกอบฉาก

ผ้าพันคอสวย ๆ จากน้องขวัญนะจ๊ะ

ใส่แล้วดูดีขึ้นมา 20 % อิ อิ






วันจันทร์ที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

Kitar@Bronte Beach



เมื่อช่วงต้นปี ได้ดูรายการต่าง ๆ ที่มักจะมีหมอดูมาทายทัก

ว่าปีนี้ดวงใคร ชง หรือไม่ชง

จำได้ว่ามีอยู่ปีนึงที่ชง ต้ายังหันไปบอกกับพี่อ้อว่า

นี่มันปีของก้นดำนี่นา แต่เด็ก ๆ คงไม่มีผลอะไรหรอกมั้งเนอะ




ผ่านล่วงเลยมาจนเมื่อประมาณเดือนกุมภาพันธ์

ป๊ะป๋าของก้นดำ ก็ได้รับข่าวจากทางเมืองไทย

ทั้งที่เพิ่งกลับกันมาจากไทยหมาด ๆ ว่า

คุณปู่ของก้นดำ ไม่สบายมาก

ทำให้ป๊ะป๋าของหนูกังวลใจ อยากกลับไปดูแลคุณปู่

เรื่องราวมากมายเกิดขึ้นกับครอบครัวของหนู

การตัดสินใจหลาย ๆ แบบ ถูกระดมเพื่อเอามาแก้ไข

สุดท้าย ป๊ะป๋าของหนูเพิ่งได้กลับไทยไปเมื่อต้นเดือนเมษาที่ผ่านมา

โดยที่แม่อุ๊ต้องรับภาระหนัก หางานทำแทนป๊ะป๋า

เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายทั้งหมดสำหรับที่นี่

คุณตาของหนู ก็ต้องทิ้งสวนเงาะ

เดินทางจากไทยมาเพื่อดูแลหนู ในวันที่แม่อุ๊ของหนูต้องไปทำงาน

ป้าอ้อบอกว่า นี่อาจจะเป็นผลกระทบสำหรับปีเกิดของหนูก็เป็นได้

เพราะการใช้ชีวิตบางอย่างของหนูก็เปลี่ยนไป

แม่อุ๊ต้องงดกิจกรรมที่หนูเคยมีเช่น เรียนดนตรี เรียนว่ายน้ำ

เพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย


กลางวันเวลาแม่อุ๊ไปทำงาน หนูก็ต้องอยู่บ้านกับคุณตาสองคน

ไม่ได้ออกไปไหนเลย เพราะเกรงว่าจะหลง

เสาร์ อาทิตย์ ป้า ๆ ก็เลยขออาสา เอาหนูมาดูแลเพื่อแบ่งเบา

และให้หนูได้มีกิจกรรมนอกบ้านบ้าง


...............................



เสาร์ 17 เมษายน 2010


อากาศดี แดดแรง ท้องฟ้าสดใส

วันนี้ป้า ๆ จะพาหนูไปเล่นน้ำทะเลที่ Bronte Beach
เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจยอดนิยมอีกที่หนึ่งของคนที่นี่

พาก้นดำนั่งรถเมล์จากบ้านประมาณครึ่งชั่วโมง

ถึง Bronte ประมาณสักบ่ายสาม แดดยังแรงอยู่


เลยให้หนูไปเล่นที่สนามก่อน














พ่อแม่คู่นี้ กำลังให้ลูกชายวัยไม่กี่เดือนเล่นชิงช้าสำหรับเด็กเล็ก








ยอมซะที่ไหน อยากเล่นมั่ง























4 โมงเย็น แดดล่ม ลมตก






























มีโขดหินกั้นไว้
ทำให้เป็นเหมือนสระว่ายน้ำนิ่ง ๆ ขนาดใหญ่




ได้เวลาพาพะยูนไปเกยตื้น






ปลาช่อนหมกทราย
















แดดแรง ป้าอ้อกลัวฝ้าขึ้นหน้า ใส่ทั้งหมวก ใส่ทั้งแว่น










เด็กเล็กมาก ๆ ก็พามาเล่นน้ำกัน เพลิดเพลิน
ห้าโมง อากาศเริ่มเย็น แดดหายไปหมดแล้ว
ได้เวลาพาก้นดำกลับบ้าน
พรุ่งนี้วันอาทิตย์ เราจะพาก้นดำไปไหนกัน
ไว้จะมาเล่าต่อนะจ๊ะ