อังคาร 3 พฤษภาคม 2010
4.30 pm
ต้า : ฮาโหล
พี่อ้อ : ฮัลโหล กินไรดีวันนี้ ไม่ได้ทำกับข้าวใช่เปล่า
ไปกินโจ๊ก super blow กันมั้ย
ต้า : ฮือ.. ไม่อยากกินอ่ะ
พี่อ้อ : เป็นไรเปล่า ไมเสียงเป็นงี้อ่ะคะ มีอะไรเปล่า
ต้า : ...... กำลังเตรียมเอกสารที่จะต้องเอาไปด้วย
แล้ว..... รื้อไปรื้อมา ก็เจอรูปอ่ะ
พี่อ้อ : โอ๋ ๆ ก็เลยกลายเป็นเด็กขี้แงเลย เด๋วเค้ารีบกลับ เจอกันนะ
ต้า : อือ....
5.15 pm.
พี่อ้อถึงบ้าน เดินมากอดกัน น้ำตาที่เพิ่งแห้งหาย ไหลพรากอาบแก้มอีกครั้ง
..........................
เสาร์ 8 พฤษภาคม 2010
การเดินทางเพื่อกลับไปเผชิญหน้ากับความจริง กำลังจะเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง
Emirates Airline
6.45 pm จาก Kingford smith Airport
ถึง สุวรรณภูมิ กรุงเทพฯ 1.10 am
9 ชั่วโมงกว่า ๆ
ยังไม่รู้ว่าคราวนี้ต้องไปนานกี่วัน ถ้าธุระเสร็จเร็ว ก็ได้กลับเร็ว
ภาวนาให้ขั้นตอนต่าง ๆ และระบบงานราชการไทยเป็นไปอย่าง
สะดวกและรวดเร็ว
ครั้งก่อน กลับไป 10 กว่าวัน
แค่ 3-4 วันแรก อุ๊มาเจอพี่อ้อ
ทักว่าพี่อ้อดูเหมือนพวกไม่ค่อยได้กินอะไรดีดี
ดูทรุดโทรม เหมือนคนอกหัก พักผ่อนไม่เพียงพอ
คราวนี้ คาดว่าต่ำ ๆ คงสัก 3 อาทิตย์
กลับมาอีกที พี่อ้อจะเป็นยังไงบ้างน๊า
คนรักกัน ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันแทบจะ 24 ชั่วโมงมาตลอดระยะเวลาหลายปี
ต้องจากกันไกล ย่อมใจหายและว้าเหว่เป็นเรื่องธรรมดา
ขอให้นี่เป็นครั้งสุดท้าย ที่เราจะต้องจากกันไกลและนานแบบนี้
ต้าจะเข้มแข็ง เพื่อรับมือกับสิ่งต่าง ๆ ที่ต้องเผชิญโดยลำพัง
ขอให้พี่เข้มแข็งและดูแลตัวเองให้ดี เพื่อคอยส่งกำลังใจให้ต้าเช่นกัน
แล้วเจอกันจ๊ะ
Lots of love,
oxox
วันเสาร์ที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2553
วันพุธที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2553
Kitar@Luna Park
อาทิตย์ 18 เมษายน 2010
เป็นวันที่อากาศสดใสอีกวัน
แดดจัดแต่ไม่ร้อน อากาศเย็น ๆ กำลังสบาย
วันนี้ป้า ๆ จะพาก้นดำไปเที่ยวที่ Luna Park อีกครั้ง
หลังจากที่เคยพาไปแล้วไม่ประสบความสำเร็จ
เนื่องจากก้นดำเซื่องซึมเพราะฤทธิ์ยาลดน้ำมูก
คราวนี้เอาใหม่ ก้นดำโตขึ้น และเมื่อคืนพักผ่อนมาเต็มที่ พร้อมลุย
เราใช้เส้นทางเดิม คือนั่งรถเมล์จากบ้าน ประมาณ 15 นาที
ลงรถที่ Circular Quay
แล้วนั่งเรือจาก Circular Quay ไปลง Milson Point
ป้ายเดียว ใช้เวลาประมาณ 10 นาที
วันนี้ก้นดำเริงร่าสุด ๆ พร้อมเล่นทุกสถานการณ์
ป้า ๆ เลยตกลงใจซื้อตั๋วแบบเหมา
ของผู้ใหญ่ $35 เด็กที่ความสูงเท่าก้นดำก็ $25
เหลืออีกไม่กี่เซน ก้นดำก็จะต้องจ่ายในราคาเดียวกับผู้ใหญ่แล้ว
วันนี้ข้อจำกัดของก้นดำ เลยไม่สามารถเล่นเครื่องเล่นบางอย่างได้
ประเดิมภาพแรกก่อนข้ามถนนไปที่ท่าเรือ
ไม่รู้วิญญาณนางแบบในร่างชีหนีไปไหน
โพสต์แบบไม่ค่อยเต็มใจซะงั้น
ทำหน้ายังกะเหม็นอึ
ระหว่างรอเรือ อยู่ดีดี ชีก็เกิดอาการ งอน ขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุ
ป้า ๆ ก็งงกันไป
อยากงอน ก็งอนไป ใครจะง้อ
ถึงแล้ว
เริ่มต้นด้วยม้าหมุนสุดคลาสสิค
อันนี้เป็นเครื่องเล่นที่อยู่ติดกันกับชิงช้าสวรรค์
เวลาเหวี่ยงที คนก็กรี๊ดกันที
ก้นดำก็เนียน ๆ กรี๊ดไปกับเค้าด้วย ทั้ง ๆ ที่อยู่บนชิงช้า ( น่ากรี๊ดตรงไหน )
วิวมุมสูง ถ่ายบนชิงช้าสวรรค์
จากนั้นก็มาต่อที่ลานรถบั้ม ซึ่งต่อแถวนานมากกกกกก
แรก ๆ ก้นดำก็ดูคึกคักดี แต่พอเริ่มลงไปนั่ง ก็ชักนิ่ง ๆ
พอเริ่มออกตัวเท่านั่นละ ซุกจักกุแร้ป้าอ้อจนหมดรอบเลย
ชิงช้าสวรรค์ น้อย ๆ
ดูสายตาที่หล่อนมองชีสิ อิจฉาชัด ๆ
อันนี้เป็นจรวด
ก่อนจะเริ่มเล่น พนักงานจะเดินตรวจให้เด็กคาดเข็มขัด
และอธิบายวิธีการใช้คันโยก เพื่อทำให้เครื่องบินสูงขึ้น
ก้นดำของเรา ซึ่งได้นั่งคู่กับเด็กจีนคนนี้
เครื่องเล่นเริ่มหมุนไปสักพัก จรวดก็เริ่มทยอยบินขึ้น ๆ ลง ๆ
ยกเว้น ลำของสาวเอเชียสองคนเนี่ยแหล่ะ นิ่งสนิท
ป้าต้าเลยตะโกนบอกให้ก้นดำจับคันโยก จรวดจะได้บินขึ้น
ชีนิ่งไปพักนึง แล้วหันไปเจรจาอะไรไม่รู้กับสาวหมวย มือก็ชี้ไปที่คันโยก
สาวหมวยยังหน้านิ่ง เหมือนไม่พร้อมจะรับผิดชอบภาระใดใด
สักพัก จรวดลำของสองสาวก็บินขึ้นไปเหมือนชาวบ้านเค้า
แต่เอ๊ะ ตอนนี้มันบินขึ้นกันหมดทุกลำเลยนี่นา
ตกลง ไม่รู้ว่าสองสาวมีใครโยกให้ขึ้น
หรือพนักงานบังคับให้ทุกลำบินขึ้นก็ไม่รู้
ต่อด้วย รถไฟฟ้า มาหานะเธอ
จำหนุ่มน้อยเสื้อแดง แว่นดำที่นั่งคันแรก คนนี้ไว้นะคะ
ก้นดำเลือกนั่งตามสีโปรด จัดแจงคาดเบลท์เอง เสร็จสรรพ
พร้อมออกเดินทาง
คาดว่าจะเป็นพรหมลิขิตบันดาลชักพา
ให้มาเจอก้นดำอีกครั้ง ในถ้วยกาแฟหมุน ๆ นี่
ถ้วยมีเยอะแยะ he เลือกมานั่งถ้วยเดียวกันกับสาวสวยของเรา
สงสัยคิดอะไรกับก้นดำแน่เลย
ระหว่างที่เครื่องหมุนไป ป้า ๆ ก็นั่งรอ
พอหมดรอบ ป้าต้าก็เดินไปหา เพื่อที่จะรับก้นดำลงมา
พอไปถึงใกล้ ๆ ถ้วยของชี
เห็นชียืนขึ้น เตรียมตัวลง
ระหว่างที่ชียืนรอพนักงานปลดโซ่ที่ถ้วย
สายตาป้าต้าก็เหลือบไปเห็น ก้นดำที่ยืนอยู่
กำลังเอามือของชี กุมมือของหนุ่มน้อยแว่นดำอยู่บนตักของหนุ่มน้อย!!
ตายแร๊วววววววว หลานป้า ทำไมมือไวใจเร็วเยี่ยงนี้
ว่าแต่... ขอเบอร์เค้ามารึป่าวละ ^ ^
……………………….
แหม ถ้าไม่มีเรือยอชท์นี่ จะเหมือนถ่ายอยู่แถวปริมณฑลดีดีนี่เอง
วันจันทร์ที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2553
Kitar@Bronte Beach
เมื่อช่วงต้นปี ได้ดูรายการต่าง ๆ ที่มักจะมีหมอดูมาทายทัก
ว่าปีนี้ดวงใคร ชง หรือไม่ชง
จำได้ว่ามีอยู่ปีนึงที่ชง ต้ายังหันไปบอกกับพี่อ้อว่า
นี่มันปีของก้นดำนี่นา แต่เด็ก ๆ คงไม่มีผลอะไรหรอกมั้งเนอะ
ผ่านล่วงเลยมาจนเมื่อประมาณเดือนกุมภาพันธ์
ป๊ะป๋าของก้นดำ ก็ได้รับข่าวจากทางเมืองไทย
ทั้งที่เพิ่งกลับกันมาจากไทยหมาด ๆ ว่า
คุณปู่ของก้นดำ ไม่สบายมาก
ทำให้ป๊ะป๋าของหนูกังวลใจ อยากกลับไปดูแลคุณปู่
เรื่องราวมากมายเกิดขึ้นกับครอบครัวของหนู
การตัดสินใจหลาย ๆ แบบ ถูกระดมเพื่อเอามาแก้ไข
สุดท้าย ป๊ะป๋าของหนูเพิ่งได้กลับไทยไปเมื่อต้นเดือนเมษาที่ผ่านมา
โดยที่แม่อุ๊ต้องรับภาระหนัก หางานทำแทนป๊ะป๋า
เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายทั้งหมดสำหรับที่นี่
คุณตาของหนู ก็ต้องทิ้งสวนเงาะ
เดินทางจากไทยมาเพื่อดูแลหนู ในวันที่แม่อุ๊ของหนูต้องไปทำงาน
ป้าอ้อบอกว่า นี่อาจจะเป็นผลกระทบสำหรับปีเกิดของหนูก็เป็นได้
เพราะการใช้ชีวิตบางอย่างของหนูก็เปลี่ยนไป
แม่อุ๊ต้องงดกิจกรรมที่หนูเคยมีเช่น เรียนดนตรี เรียนว่ายน้ำ
เพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย
กลางวันเวลาแม่อุ๊ไปทำงาน หนูก็ต้องอยู่บ้านกับคุณตาสองคน
ไม่ได้ออกไปไหนเลย เพราะเกรงว่าจะหลง
เสาร์ อาทิตย์ ป้า ๆ ก็เลยขออาสา เอาหนูมาดูแลเพื่อแบ่งเบา
และให้หนูได้มีกิจกรรมนอกบ้านบ้าง
...............................
เสาร์ 17 เมษายน 2010
อากาศดี แดดแรง ท้องฟ้าสดใส
วันนี้ป้า ๆ จะพาหนูไปเล่นน้ำทะเลที่ Bronte Beach
เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจยอดนิยมอีกที่หนึ่งของคนที่นี่
พาก้นดำนั่งรถเมล์จากบ้านประมาณครึ่งชั่วโมง
ถึง Bronte ประมาณสักบ่ายสาม แดดยังแรงอยู่
เลยให้หนูไปเล่นที่สนามก่อน
พ่อแม่คู่นี้ กำลังให้ลูกชายวัยไม่กี่เดือนเล่นชิงช้าสำหรับเด็กเล็ก
ยอมซะที่ไหน อยากเล่นมั่ง
4 โมงเย็น แดดล่ม ลมตก
มีโขดหินกั้นไว้
ทำให้เป็นเหมือนสระว่ายน้ำนิ่ง ๆ ขนาดใหญ่
ได้เวลาพาพะยูนไปเกยตื้น
ปลาช่อนหมกทราย
แดดแรง ป้าอ้อกลัวฝ้าขึ้นหน้า ใส่ทั้งหมวก ใส่ทั้งแว่น
เด็กเล็กมาก ๆ ก็พามาเล่นน้ำกัน เพลิดเพลิน
ห้าโมง อากาศเริ่มเย็น แดดหายไปหมดแล้ว
ได้เวลาพาก้นดำกลับบ้าน
พรุ่งนี้วันอาทิตย์ เราจะพาก้นดำไปไหนกัน
ไว้จะมาเล่าต่อนะจ๊ะ
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)