ของเหลือ

Sat 21 November , 2009

กิจวัตรประจำวันหยุดของชีวิตที่นี่



วนเวียนอยู่แต่เรื่องอาหารการกิน

ภารกิจประจำวันของแม่บ้านจำเป็นอย่างเรา

(ใช่เซ๊ ก็ที่นี่มันไม่มีรถเข็นขายข้าว ขายก๋วยเตี๊ยวอร่อยๆ แบบบ้านเรานี๊)















ตอนเพื่อนมาเที่ยวบ้าน เปิดรายการเปรี้ยวปากให้เพื่อนดู


เพื่อน : โห อันนี้น่ากินจัง


ต้า : อืม คิดดูสิ ขนาดแกอยู่เมืองไทย


พอมาเห็นรายการแบบนี้แกยังอยากกิน แล้วช๊านละ T T



เพื่อน : แล้วแกจะไปซื้อรายการพวกนี้มาดูทำไม๊ ดูแล้วก็อยาก


ต้า : ก็ดูไว้เป็นไอเดียไง



เผื่ออันไหนอยากกินแล้วพอจะทำเองได้ ก็ทำกินเอง









เหมือนกับที่เวลาไปอ่านบล็อกเพื่อนๆ ไปกินตามร้านดังนู้นนี่


แล้วเอารูปมาลง เราก็แอบฉกเอาไปมั่วๆทำกินเองอยู่บ่อยๆ


ใช้ได้มั่ง ไม่ได้มั่ง ก็กินๆกันไป เหอ เหอ ดีกว่าไม่ได้กิน


ชีวิตนี้หากไม่ได้กินอาหารไทย อาจขาดใจตายได้ (จริง จริ๊ง )















เสาร์นี้กินไรกันดีน๊า





พี่อ้อนำเสนอปลาทอด


โอเค ได้ ง่ายๆ ไม่ยุ่งยาก จัดไป






อีกสักอย่าง ทำไรดีน๊อ


ไปคุ้ย ๆตู้เย็น




อ๊า.... เจอใบมิ้นท์ที่เหลือจากกุ้งมะนาว


( เริ่มเหี่ยว แต่ทิ้งไม่ได้ เป็นเงินทั้งน๊าน )


มีหมูสับเหลืออยู่ หอมแดงเหลือครึ่งลูก















ปิ๊งป่อง.... คิออกแร๊ว





ทำลาบหมูใส่วุ้นเส้นดีก่า


(ไอเดียจากร้านลาบกาฬสินธุ์จากบล็อกของคุณตั๊ก)





พริกป่นก็มีแล้ว ข้าวคั่วก็มีอยู่


อุปกรณ์พร้อม





ต้มน้ำ ลวกวุ้นเส้นที่แช่ไว้จนนิ่มแล้ว แล้วพักไว้



ต้มน้ำครึ่งถ้วย รอน้ำเดือด ใส่หมูสับลงไป



หมูเดือด ปรุงรสด้วย น้ำปลา น้ำตาล มะนาว พริกป่น ข้าวคั่ว



ใส่วุ้นเส้นลงไป ใส่ใบมิ้นท์ลงไป















เรียบร้อย















วันนี้ขี้เกียจ...ทำสองอย่างพอ





v




v




v




v








ปลา snapper ทอดกรอบ









































เมนูของเหลือได้แก๊.....









ลาบวุ้นเส้นนนนนนน






......


......










ผลออกมาไม่ได้ดั่งใจ อยากให้มันมีน้ำใสๆ เจิ่ง ๆ

แต่พอใส่ข้าวคั่วลงไปแล้วมันหนืดๆ

ยิ่งพอใส่วุ้นเส้นไปปุ๊บ น้ำหายไปหมดเลย

ไม่เหมือนยำวุ้นเส้นแฮะ ทำไมอันนั้นทำให้น้ำเจิ่งๆได้หว่า





ว๊า... ก็กินกันไป เพราะยังไงก็ต้องกินอยู่ดี