My dessert

Sun August 23 , 2009

อาทิตย์นี้ ไม่มีโปรแกรมออกไปไหน ต้องรอรับเสด็จหญิงคีต้า



เนื่องจากแม่อุ๊ จะต้องไปช่วยเพื่อนที่ทำงานย้ายบ้านแต่เช้า



ก็เลยจะเอาก้นดำมาฝากป้าๆไว้

โดยจะให้ป๊ะป๋าพาชีมาส่งตอนสายๆ เพราะบ่ายๆ ป๊ะป๋าจะไปลั๊นลา
( ป๊ะป๋าคีถ้าชอบทำตัวเป็นหนุ่มโสด )













เช้านี้ ต้าจะทำข้าวต้มทรงเครื่อง ใส่กระดูกหมูกับกุ้ง ต้องใส่สองอย่าง เพราะพี่อ้อไม่โปรดกระดูกหมู เลยให้กินกุ้งแทน







ทำน้ำสต๊อกไว้แล้วตั้งแต่เมื่อคืนตอนต้มจับฉ่าย ก็เลยใช้เวลาไม่นานมากนัก แต่แค่ตื่นมาพี่อ้อก็บ่นหิวแล้ว เลยให้หม่ำต้มจับฉ่ายที่ทำไว้เมื่อคืนรองท้องไปก่อนถ้วยนึง

ผ่านไปไม่ถึงชั่วโมง ข้าวต้มหอมฉุย พร้อมเสริฟ






ตักแบ่งไปให้ฝ้ายกะแฟน 2 ชาม พร้อมด้วยต้มจับฉ่ายอีกชามใหญ่










( ไม่มีรูปให้ดู เพราะคิดว่าเป็นเมนูที่เพื่อนๆน่าจะคุ้นเคย และกินบ่อยๆ ลงรูปไปก็คงมิได้เย้ายวน )











จะว่าไป บ้านเราหาจับฉ่ายกินง่าย มีขายทั่วไปตามร้านกับข้าว

แต่ที่นี่ ยังไม่เคยเห็นมีขาย ตอนมาอยู่ใหม่ ๆ อยากกิน เลยใช้วิธีโทรถามแม่เอาว่าทำยังไง แล้วก็ลองทำกินเอง ก็พอให้เป็นเมนูประจำบ้าน กินกันตายได้อยู่









พออิ่มหนำสำราญ ก็เรื่อยเปื่อยรอก้นดำ แต่ นี่มันจะเที่ยงอยู่แร่ะ ทำไมยังไม่มา

ไหนลองโทรไปถามอุ๊สิ

อุ๊โทรถามแฟน แล้วได้ความว่า

ป๊ะป๋ากำลังจะให้อาหารเที่ยงชีก่อน แล้วค่อยพามาส่ง อีกสักพักคงจะมาแล้วหละ












ระหว่างนี้ ป้าต้ากับป้าอ้อ เลยเข้าครัว ไปลองทำเมนูใหม่ ไว้รอก้นดำ

เป็นเมนูง่าย ๆ ที่ป้าอ้ออยากทำให้ก้นดำกิน คิดว่าชีน่าจะชอบ และป้าอ้อเองก็อยากกิน






ซื้อของเตรียมไว้เรียบร้อยตั้งแต่เมื่อวาน


เบคอน ไส้กรอก แฮม ไม้จิ้มฟัน และ ขนมปัง




วันนี้ป้าอ้อเป็นคนลงมือเอง ป้าต้าแค่คอยวางเรียงลงบนถาดที่รองด้วยแผ่นฟรอย แล้วเอาเข้า oven
























ตั้งแต่ย้ายบ้านมา ยังไม่เคยลองใช้ oven อันนี้เลย ใช้แต่ grill ไม่รู้เหมือนกันว่ามันต่างกันยังไง






มุดเข้าไปดูในเตา มันก็ใช้ขดลวดนำความร้อนเหมือนๆกันนั่นล่ะว๊า






ไม่แน่ใจว่าต้องใช้ไฟเท่าไหร่ เลยขอระยะปลอดภัย แค่ 170 ก่อนละกัน









ระหว่างรออบ ต้าก็กะว่าจะทำข้าวเหนียวเปียกลำไยไปด้วยเลยละกัน



เป็นคนชอบกินขนมหวานแบบไทยๆ ชอบกินมาตั้งแต่เด็ก


จำได้ว่าสมัยเด็ก ๆ แม่จะพาซ้อนมอเตอร์ไซด์ไปตลาดโต้รุ่ง


มีเจ้าประจำอยู่หน้าโรงเรียนแสงทอง คนขายเป็นหญิงจีนสูงวัย รูปร่างผอม แต่ยังดูแข็งแรง


ขนมหวานหลากหลายชนิดในหม้อสแตนเลสวางขายเต็มรถเข็น


ข้าวเหนียวดำเผือก ถั่วเขียวต้มน้ำตาล มันต้มน้ำขิง กล้วยเชื่อม มันเชื่อม ถั่วดำ เต้าทึง ข้าวฟ่าง บวดเผือก บวดฟักทอง เต้าส่วน บัวลอย โอ๊ยตาย น่ากินทุกอย่างเลย





เวลาไปยืนเลือกอยู่หน้ารถเข็นจะทำใจลำบากมาก ไม่รู้จะเอาอันไหนดี อยากกินทุกอย่างเลย เคยแอบคิดในใจว่า ถ้าบอกแม่ค้าว่าจะขอกินอย่างละคำสองคำ แต่กินทุกหม้อเลย




แม่ค้าจะขายป่าวน๊อ

นอกจากขนมหวานเป็นหม้อ ๆ แบบนี้แล้ว พวกที่ขายเป็นถาด ๆนั่นก็ปลื้ม


หม้อแกง ถั่วกวน เผือกกวน ข้าวเหนียวแก้ว ตะโก้ ขนมชั้น ข้าวเหนียวตัด ฟักทองสังขยา ข้าวต้มมัด ถั่วแปบ ขนมเหนียว เปียกปูน ฯลฯ







ที่เขียนมานี่ชอบกินทุกอย่างเลย แล้วก็จะเกิดอาการเดียวกันเวลาไปยืนหน้าร้านขายขนม






ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ ก็มิได้อดอยากขนมหวานประเภทนี้แต่อย่างใด ยังคงหากินได้บ้าง เป็นบางอย่าง มีคนทำใส่กล่องมาฝากขายตามร้านไทย แต่รสชาติก็แค่พอกินให้หายอยาก ( พอแหล่กล่ายนั่นละ ) ไม่ได้อร่อยล้ำเหมือนเจ้าเก่าเจ้าดังที่บ้านเรา









ตอนอยู่เมืองไทย ไม่เคยคิดจะลองทำแต่อย่างใด ก็แหม มันหาซื้อกินง่ายกว่านี่นะ อร่อยด้วย

พอมาอยู่นี่ บางอย่างที่อยากกิน แต่ไม่มีขายก็ต้องลองทำเอง ( ไม่งั้นมันจะอยากอยู่อย่างนั้น ) แต่ก็เป็นประเภทที่ทำง่าย ๆ เดา ๆ เอาเองได้ เช่น





ถั่วเขียวต้มน้ำตาลทรายแดง ( มีขายในร้ายไทย แต่ไม่ซื้อ เพราะชอบกินแบบต้มเปื่อย ๆ เละ ๆ ข้น ๆ เลยต้องทำเอง )




วุ้นกระทิ คิดถึงวุ้นคุณอุ๊ นครปฐม เลยมั่ว ๆทำดู พอกินได้อยู่ ใส่เนื้อมะพร้าวได้เต็มที่ ไม่ต้องกลัวขาดทุน




ถั่วแดงต้ม เวลาไปกินไอติมชาเขียวตามร้านญี่ปุ่น แล้วเค้าจะโปะไว้บนไอติม ชอบกิน แต่ที่ร้านให้นิดเดียว ไม่สะใจ เลยกลับมาต้มกินเอง

กล้วยบวชชี เคยทำหนนึง ไม่ค่อยรุ่ง กระทิแตกตัว มันเกิ๊น ไม่ไหว อีกอย่าง กล้วยน้ำว้าต้องนำเข้า แพงเอาเรื่องอยู่ เลยเปลี่ยนมาเป็นกล้วยหอมนมสดแทน



( จริง ๆ ร้านไทยพอจะมีขาย แต่ไม่เข้าใจทำไมต้องใส่สาคูลงไปด้วย ไม่ได้อยากกินสาคูในกล้วยบวชชีนิ )






อีกอย่างนึงที่ชอบกิน แต่ไม่เคยเห็นมีขาย นั่นก็คือ ข้าวเหนียวเปียกลำไย เห็นมีแต่เปียกข้าวโพด











วันนี้ก็เลยกะว่าจะทำกินเอง ทั้งที่ไม่รู้หรอก ว่าจริงๆแล้ว เค้าทำกันยังไง ไม่ได้ search หาสูตรจากเวป เพราะขี้เกียจ ใช้วิธีเดา ๆ เอา ( เหมือนเดิม )

อันที่จริงเคยทำกินแล้วครั้งนึง เหตุเกิดเพราะความผิดพลาดบางประการ











วันนั้นเราทำส้มตำกินกัน ให้พี่อ้อเป็นคนหุงข้าวเหนียว ( ด้วยไมโครเวฟ ) พี่อ้อไม่เคยหุงมาก่อน ใส่น้ำท่วมข้าวไปมากมาย ( พี่อ้อคิดเอาว่าข้าวเหนียวมันน่าจะต้องใส่น้ำเยอะกว่าข้าวสารสิเนอะ )








สิบกว่านาทีผ่านไป แทนที่เราจะได้ข้าวเหนียวมากินกับส้มตำไก่ย่าง ปรากฏว่า ได้ข้าวเหนียวเละ ๆ แฉะ ๆ มาแทน คือใส่กระทิไปนี่ก็ข้าวเหนียวมูลกันเลยทีเดียว

เลยต้องหุงใหม่ แล้วด้วยความเสียดายข้าวเหนียวเละ ๆ นั้น ต้าก็เลยคิดว่า ถ้าใส่น้ำตาลลงไป มันจะกลายเป็นของหวานได้มั้ยหนอ??

ว่าแล้วก็เลยค้นตู้เก็บอาหารแห้ง เจอลำไยกระป๋อง ที่ซื้อเก็บไว้อยู่กระป๋องนึง เลยเอามาลองเทใส่ แล้วคอยเติมน้ำ คนไปเรื่อย ๆ เติมเกลือ น้ำตาล
ชิมดู อืม รสชาติไม่เลว แล้วก็ใช้กระทิสำเร็จรูป เทใส่หม้อตั้งไฟอ่อน ๆ เติมเกลือหน่อยนึง เอาไว้ราดหน้าขนมตอนจะกิน โอ้ว... หนูทำได้

( แต่ อันที่จริง ก็ไม่รู้หรอก ว่าข้าวเหนียวที่ใช้ทำขนม กับข้าวเหนียวที่กินกะส้มตำเนี่ย มันชนิดเดียวกันรึป่าวหว่า )















วันนี้ก็เลยจะทำดูอีกที แต่ตั้งใจ มิใช่ผิดพลาดเรื่องข้าวเหนียวแต่อย่างใด



















ใส่ลำไย2กระป๋องเลย กะให้เคี้ยวเจอลำไยกันทุกคำไป









แช่ข้าวเหนียวไว้ตั้งแต่เมื่อคืน จะได้เปื่อยง่าย ๆ



เอาหม้อที่ใส่ข้าวเหนียวและน้ำไว้แล้ว ขึ้นตั้งไฟ แล้วก็ไปเช็คดูไส้กรอกพันเบคอนใน oven

อืม ไส้กรอกเกรียมๆ นิด ๆ น่าจะได้แล้ว ทยอยเอาออกมาเลยแล้วกัน





























แล้วก็ไปสาละวนกับไส้กรอก จนลืมข้าวเหนียว



หันไปดูอีกที ตายแล๊ววววววว






ด้วยความที่ไม่ได้หมั่นคน เลยทำให้ข้าวเหนียวก้นๆ หม้อเริ่มไหม้ T T


















แต่ไม่เป็นไร ยังพอได้อยู่ พยายามไม่คนให้ถึงก้นหม้อ จะได้ไม่เอาที่ไหม้ ๆ ขึ้นมา

คราวนี้ดันแช่ข้าวเหนียวเยอะไปหน่อย ต้มไปต้มมา อึดเต็มหม้อ

เลยได้ข้าวเหนียวเปียกหม้อบะเริ่ม

ตักแบ่งไปให้ฝ้ายถ้วยใหญ่ แล้วแบ่งใส่กล่องคอนเทนเนอร์อีกสามกล่องใหญ่



ให้อุ๊กล่องนึง ฝากไปให้แฟลตเมทอุ๊อีกกล่องนึง



แล้วเหลือเก็บไว้กินเองกล่องนึง ^ ^





























เอารูปมาอวดคุณตั๊กให้อยากหม่ำเล่น เพราะเคยอ่านเจอว่าคุณตั๊กก็โปรดปราน

กิจกรรมช่วงบ่าย หลังจากก้นดำมา และแผนแกล้งหลานนั้น





ไว้จะมาเขียนเล่าให้ฟังอีกวันนะจ๊ะ
^^