Fat Fat

อ้วน...อ้วน...และอ้วน




น้ำหนักแข่งกันขึ้นแบบกลัวจะน้อยหน้ากัน


วันก่อนเดินผ่านกระจกหน้าร้านขายของ พี่อ้อเห็นเงาตัวเองสะท้อนจากกระจกร้าน


พี่อ้อ : อ๋ายยยย ตัวเองดูดิ เค้าเหมือนหมาปั๊กเลยอ่ะ กลมไปหมดทั้งตัวแร๊ววววเนี่ย


ตัวเอ๊งงง เค้าจะลดความอ้วนอย่างจริงจัง!


( เห็นพูดมาไม่รู้กี่รอบแร่ะ จริงจังทุกรอบเลย )






ช่วงนี้พี่อ้อเลยฟิต ไปว่ายน้ำเกือบทุกอาทิตย์ อาทิตย์ละหนึ่งวันเป็นอย่างต่ำ


ส่วนใหญ่จะเป็นเย็นวันจันทร์ ต้าไปเรียน พี่อ้อเลิกงานเร็ว เลยไปว่ายน้ำ


ส่วนต้า เคยตามไปว่ายมาเมื่ออังคารก่อนนู๊นนนนน


วันเดียวจบ ยังไม่มีการไปอีก


ก็แหม ถึงใน Aquatic มันจะเป็นสระปรับอุณหภูมิ แต่ไอ้ช่วงก่อนลงสระกับหลังขึ้นมาเนี่ย


มันก็ยังทรมานใจอยู่ดี














นึกย้อนไปสมัยมาอยู่ที่นี่ใหม่ ๆ


มาพร้อมกับน้ำหนัก 46-47 กิโลกรัม


ผ่านไปได้สักครึ่งปี น้ำหนักขึ้นฮวบ ๆ มาอยู่ที่ 50กว่า


พุ่งไปสูงสุดหยุดอยู่ที่ 54 โอ้ววววแม่เจ้า ทำไปได้


มากสุดแล้วในชีวิตนี้ ไม่ค่อยปล่อยให้อ้วนขนาดนี้มาก่อน


ครึ่งปี ได้เพิ่มมา 6-7 กิโลกรัม หน้ากลม เอวหนา






โบ๊ยให้เป็นความผิดของการทำงานร้านไทย เลิกงานดึก


ร้านปิดสี่ทุ่ม ถึงบ้านหิวซ่ก พี่อ้อเตรียมนู้นนี่ไว้ให้กิน


กินอย่างปล้น อิ่มพุงปลิ้น


อาบน้ำ แล้วนอน ไม่อ้วนก็ให้มันรู้ไปซี๊









พอออกจากร้านไทย ค่อยดีขึ้น น้ำหนักเริ่มลดลงมาเอง


มาตั้งหลักอยู่ที่ 52 ( เอาวะ 2 กิโลก็ดีใจเหลือหลาย )







คงที่อยู่อย่างนั้นจนมาช่วงกลับเมืองไทยเมื่อสิงหาปีที่แล้ว


กลับไปก็กิน กิน และกิน แม่เตรียมทุกอย่างที่อยากกินไว้ให้


แต่บ้านเราอากาศร้อน แค่เดินไปเซเว่นก็เหงื่อแตกพลั่กแล้ว


ได้เผาผลาญออกไปบ้าง ( ไม่เหมือนที่นี่ กว่าจะได้เหงื่อแต่ละเม็ด แทบจะวิ่งรอบโอเปร่าเฮ้าส์ )










กลับจากเมืองไทยมาชั่งน้ำหนักดูอีกที เหลือ 49 เอ๊ะ ก็กินเยอะ แต่ทำไมน้ำหนักลด


( ดีใจ๊ ดีใจ ) ตัวเริ่มเบา ๆ ใส่เสื้อผ้าสบายๆตัว


เริ่มขุดเอาเสื้อผ้าเก่ากลับมาใส่ได้ใหม่


ชะล่าใจ ก็เลย enjoy กับการกินยกใหญ่


ปกติก็กินเก่ง กินตลอดเวลา กินจนกว่าจะเข้านอน





พี่อ้อก็ไม่เคยห้ามปรามกัน มีแต่ชวนกันกิน


รู้สึกตัวอีกที ทำไมกางเกงเริ่มคับหว่า ไหนช่างน้ำหนักดูสิ


อ๊ายยยยยยย มันกลับมา 52 อีกแร๊วววววว


ง่ะ ทำไงดี ทำไงดี






กลุ้มสิ ที่ต้องกลุ้ม เพราะปัญหาก็คือ


อ้วนแล้วเสื้อผ้าที่มีอยู่บางตัวเริ่มใส่ไม่ได้ ใส่แล้วอึดอัด ใส่แล้วไม่สวย (อันนี้สำคัญ)


จะซื้อใหม่ก็ใช่ที่ เสื้อผ้าที่นี่ ไม่ได้ 199 ก็สวยได้เหมือนบ้านเรา


ไอ้ที่สวยก็ไม่ถูก ไอ้ที่ถูกก็ไม่สวย


ไม่อยากเบียดเบียนตังค์ในกระเป๋า เลยต้องใส่วนไปวนมาแค่ไอ้ตัวที่ใส่ได้แบบไม่อึดอัด





แล้วช่วงนี้อากาศหนาว ต้องใส่หลายชั้น ใส่แล้วเริ่มรู้สึกเหมือนหมีเข้าไปทุกที ทำไมกลมแบบนี้ฟร่ะ


บ่นไป กลุ้มไป แต่ก็ยังไม่หยุดกิน ยังคงเดินหน้ากินอย่างต่อเนื่อง


สี่ห้าทุ่ม นั่งดูหนังกัน อดใจไม่ได้ต้องเข้าครัวไปคุ้ยหาอะไรมากินกัน


ไอติม ช็อคโกแลต ขนมเค้ก มันฝรั่งถุง ของหวาน ของคาวทั้งหลาย







โอ๊ยยยยยยย ตัดใจจากอะไรไม่ได้สักอย่างเลยค๊า










.



.



.



.



.




รูปตอนมาใหม่ ๆ ดูแล้วเศร้าใจ T T






.



.



.



.